The Truth...

4 0 0
                                    

~ Theo Santos ~

Orayt! First POV ko to. Sabi ko nga eh. Loves ako ni Author. Hehe. 😁😁😁

Habang naglalakad ako patungo sa room. May magandang boses akong narinig mula sa room nila Alex.

Because of you
I never stray too far from the sidewalk
Because of you
I learned to play on the safe side so I don't get hurt
Because of you
I try my hardest just to forget everything
Because of you
I don't know how to let anyone else in
Because of you
I'm ashamed of my life because it's empty
Because of you
I am afraid

Pumasok muna ako at nakita ko ang pinakamamamahal kong babae, kumakanta siya. Alam niyo kung sino? Si Iris Francine Smith lang naman. Yeah, siya nga. Ewan ko lang pero nung una ko siyang nakita parang na-love at first ata ako. Ang ganda niya eh. Hehe. 😁

Kaso lang ang manhid niya. Kung sabagay torpe ko rin. 😑😑😑

Hindi ko na hinintay na matapos siyang kumanta. Nag-decide akong pumasok muna sa room nila.

"Ang ganda ng boses mo ah." Napatigil naman siya sa pagkanta.

"Ah-huh?" Nahihiyang sabi niya

"Ang sabi ko ang ganda ng boses mo kaso manhid ka lang." Sabi ko. Hininaan ko ang pagkasabi nun. Bakit pa kasi ang torpe ko? Chance ko na to ngayon oh! "Saan nga pala si Thea?" Tanong ko nalang. Gusto ko kasi siyang maka-usap ng matagal eh.

"Ayiee, gusto mo ba si Thea?" Sabi niya. MANHID talaga.. Tsk. Spell MANHID, I-R-I-S. Spell torpe, T-E-O. 😒😒😒

"Hindi. Kasi diba madalas mo siyang kasama? Kaya napansin ko lang na bakit wala siya rito." Me.

"Ahh! Sayang!" Sabi niya. Hindi ko gaano narinig yung last part.

"Ano?" Me.

"Ah, ang sabi ko, ahh kaya pala." Sabi niya.

Nag-usap pa kami ng iba't-ibang topic.

~♥~

~ Athea Reyes ~

Nagpaalam ako kay Iris. Kailangan ko na umamin kay Alex. Alam ko nahihirapan din ang bestfriend ko sa nangyayari.

Tinawagan ko si Alex...

Alex: Hello?

Me: Asan ka ngayon?

Sweet LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon