ERGEN MAFYALAR (TAMAMLANDI-DÜZENLEMEDE)

OKUL (düzenlendi)

SENANIN BAKIŞ AÇISI
İrem'in odasından sesler geliyordu. Hemen odasına daldım. Yastığına sarılmış "Hayır, hayır..."diye sayıklıyordu. Hemen yanına gittim. Ne olduğunu anlamıştım. Yine başladı bu kabusları. Elini tutarak sakinleştirmeye çalıştım ama olmadı. O sırada kızlar da gelmişti. Hemen herkes yanına toplandı. En sonunda uyandığında terler içindeydi ve ağlıyordu. Herkese sarıldı. Biliyorum aynı kabustu. O kadar çok kötü görünüyordu ki yanında uyuduk bizde.
...
Of her yerim tutulmuş ya. İrem of İrem senin yüzünden. Neyse hemen hazırlanmaya başladım. Üstüme kot gömlek ve siyah şortumu giydim ve kahvaltıyı hazırladım. O sırada kızlar da uyanmıştı. Hep birlikte kahvaltıyı yaptıktan sonra okula gittik.
...
Okulda sırada Asude ile ben, İrem'le İpek ve Buse tek oturdu. Hepimiz konuşurken sınıfa hoca geldi. Tabi ki kalkmadık. Hoca birkaç kere öksürdü ama takmadık sonunda hoca da pes etti. Ders sıkıcıydı ta ki sınıfa birileri gelene kadar. Of be bu ne hemen hoca onlara kızmaya başladı
"Neredesiniz siz, hiç gelmeseydiniz bari!" dedi.
"Geç bunları hoca" dedi biri.Hoca sinirden kudurdu resmen. Suratı resmen kıpkırmızı oldu. Oh iyi oldu.
"Geçin yerinize hemen" dedi hoca sinirle.
Onlarda bizim yan tarafımızdaki sıralara oturdu. Biz konuşurken bir ara onlara baktım. Bizi izliyorlarmış. Yoksa konuştuklarımızı duydular mı? Hemen kızlara mesaj attım. Eğer söyleseydim ve gerçekten duymuşlarsa bunu da duymuş olurlardı bu yüzden mesaj atmak daha mantıklı geldi. Akıllı ben. Neyse kızlara mesaj attıktan sonra hepimiz aynı anda erkeklere baktık. Mallar sadece göz kırpıp gülümsediler. İşte katıksız mallar ya. Neyse şüphe çekmemek lazım. Bende onlara gülümsedim. Of acaba duydular mı? Of İpek ne diye önemli konuları burada konuşuyorsun ki. Aferin sana da İrem sende devam ettir. Buse kaç kere konuşmayın dedi ama dinledik mi? Tabi ki hayır. Şimdi ise anca korkuyoruz duydular diye. En iyisi ağızlarını aramak. Ama nasıl? En iyisi teneffüste yanlarına gidip konuşmak. Kızlara da bu düşünceleri söyledikten sonra beni onayladılar ve teneffüste yanlarına gidip konuşmaya başladık.

"Selam" dedi Asude ince bir ses tonuyla. Bu lafı İrem'in dediğini düşünemiyorum bile.

"Selam kızlar" dedi biri.

"Ne yapıyorsunuz?"dedi İpek

"Hiç siz?"dedi başka biri. Yalnız baya yakışıklılar be. 

"Ne olsun ders sıktı" dedi İrem

"Bizim derste uğraşacaklarımız vardı, sıkılmadık pek" diyip gülümsedi. İrem'e baktığımda ellerini sıkmış dudağını ısırıyordu. Bıraksak kesin gebertirdi. Bir an düşündüm iyi fikirmiş. Neyse Buse İrem'in halini görünce bize dönüp seslice konuşmaya başladı.

"Kızlar ya şu İpek'in anlattığı KİTABI okuyalım en iyisi" dedi. Kitabı kelimesine baskı yaptı. Konuştuklarımızı kitap sanarlar inşallah.

"Kitap hakkında mı konuşuyordunuz yani?"dediler imalı bir şekilde.

"Evet, başka ne hakkında olabilirdi ki?"dedi Asude

"Neyse bu arada daha isimlerinizi bilmiyoruz?"dedi birisi

"Ben Irem bu Asude bu Ipek bu Buse bu da Sena" dedi Irem bizi göstererek. 

"Peki sizin adınız ne?" dedim bende.

''Ben Mert, bu Meriç bu Kaan bu Yağız bu da Rüzgar. Tanıştığımıza memnun oldum" diyerek İrem'in elini sıktı. 

"Neyse bizim de işimiz vardı, sonra konuşuruz" dedi Buse ve hemen uzaklaştık yanlarından. Uzun bir sessizlikten sonra İrem konuştu.

"Ulan ne bu samimiyet az kalsın ağzını burnunu kırıyordum ya"Dedi İrem

"Haklısın resmen sizi izledik diyordular" dedi Ipek

"Kızlar onu bunu bırakın inşallah kitap işine inandılar" dedi Asude.

"Bence inanmadık." diye bir ses duydum. Hemen arkamızı döndük ve karşımızda onlar vardı..