ERGEN MAFYALAR (TAMAMLANDI-DÜZENLEMEDE)

FİNAL PART 1

Final bölümlerinde herkesin bakış açısı olacak...

SENA'NIN BAKIŞ AÇISI

Günler su gibi geçiyordu. Son 1 hafta o kadar eğlenceliydi ki. Her gün sevdiğim kişinin yanındayım. Daha ne olsun. Amcamsa  bırakmıştı galiba bu işin peşini çünkü sesi çıkmıyordu. Yeni bir güne daha başladık. Kalktığımda zaten kahvaltı hazırdı. Kızlar ise sofrada oturmuş endişeli bakışlarla kapıya bakıyordulardı. Bende merakla o tarafa döndüm fakat kimse yoktu.

''Ne oldu? Neye bakıyorsunuz?'' dedim merakla.

''Sena yoklar'' dedi Asude o endişeli bakışlardan bir şey kaybetmemiş şekilde

''Kim?'' dedim.

''Erkeklerden hiç biri yok'' dedi İrem

''Ekmek falan almaya gitmişlerdir'' dedim

''Hepsi birlikte- saat 7'de'' dediğinde saate baktım. Saat 10'du.

''Saat 10'' dedim.

''Saat 7'de uyandım ben ve yoklardı'' dedi Buse. Bu sefer bende endişelenmeye başladım.

''Belki bir işleri çıktı? Sonuçta onların ne olduğunu unutmamak gerek'' dedim.

''Zaten unutmadığımız için böyleyiz. Ya başlarına birşey geldiyse?'' dedi Asude. Şu ana kadar sessizliğini korumuş olan İpek konuşmaya başladı.

''Siz şu an arayıp ayrılıyorsunuz... gerisini bana bırakıyorsunuz'' dedi donuk bir şekilde. Bu konuşmayı... Amcam yapmıştı

''Gerisini bana bırakıyorsunuz...'' dedi tekrar

''Amcam'' dedi İrem kaybettiği birşeyi bulmuşcasına

''Ne yapmış olabilir ki?'' dedim saf salak bir şekilde. Asude cevap verdi

''Öldürmeye Hazırlanıyordur...''

''Ve ya çoktan öldürmüştür'' diye devam ettirdim.

ASUDENİN BAKIŞ AÇISI

Bu düşünce kafamı patlatıyordu. Öldürmüştür... Neden ha neden? 1 kere olsa göz yumamaz mıydı ha? Her dediğini yapmıştık, en azından bunun için bırakamaz mıydı? Ne zararları vardı ki? Şu ana kadar bize zarar verecek bir şey yapmamışlarken neden böyle bir şey yapıyordu ki?

Eğer ona bunları sorsam kısaca : Karışma derdi fakat onu dinlememi gerektiren bir şey yoktu. 

''Peki neden duruyoruz burada?' diyen İrem'in sesiyle ona döndüm.

''Ne yapacağız ki. Amcam bize sadece 1 yeri gösterdi bu işleri halletmemiz için ve orada yapmayacak kadar akıllıdır.'' dedim bütün umutsuzluğumla.

''Belki bana bir yer daha göstermiş olabilir'' dedi İrem. Şu an kelime oyunu yapmanın ne yeri ne zamanı!

''Söyle çabuk neresi?!' dedi İpek sabırsızca

''Yeri tarif edemem ama yolları ben biliyorum arabayı ben kullanırım'' dedi İrem ve Kapıya doğru ilerlemeye başladı. Ben ise depar atıyordum. İçimde hiç iyi bir his yoktu. Sadece onları bulmak istiyordum... diri olarak.

Arabaya hepimiz binince İrem konuşmaya başladı.

''Annem ve babamın katili bulununca, yani kundakcı bulununca amcam onu buraya getirmişti ve 'Senin gibi birinin işini sadece burada bitiririm', bunu demesinin nedeni bizim depoda bulunan silahların en az 2-3 katının orada bulunması. Amcam ona sırf onlar için karşı çıktığımızdan dolayı onlara daha da sinirli o yüzden bence buradalar.'' dedi. Dışarı baktığımda korku filmlerindeki ormanlar gibi bir yere gelmiştik. Sanki bir an ortaya biri çıkacak gibi -ki çıksa bile umurumda olmaz.-. Biraz daha ilerleyince Önümüze gövdesi kalın bir ağaç çıktı. İrem arabadan indi ve ağacın yanına gitti. Bizde hemen indik ve merak dolu gözlerle ona baktık. Bir dalına yaklaşıp ''Nakah'' dedi ve Gövdenin bir bölümü aşağı indi. İçeri bakınca berdiven gördüm. İrem aşağı inmeye başladı tabi bizde arkasından. Yanına yaklaşınca sessizce ''Nakah ne?'' dedim.