ERGEN MAFYALAR (TAMAMLANDI-DÜZENLEMEDE)

HASTANE!? (düzenlendi)

MERTİN BAKIŞ AÇISI
Kızlar bize konuştuklarının kitap olduğunu söylediler. Bundan bize ne yani. Zaten pek duymamıştık ki ama demek ki önemli bir şeydi. Bizde kızları takip etmeye karar verdik. Bakalım o meşhur şey neydi. Busenin konuştuğunu duyduk. Hemen rüzgar konuşmaya daldı

"Bence inanmadık" 

Kızlar öyle bir telaşla arkalarını döndüler ki resimlerini çekmek istedim. Hepsinin suratı korkaktı. İrem hariç. O her an bize dalacak gibiydi. Hemen konuşmaya başladı zaten
"Siz ne yapıyorsunuz!? Bizi mi takip ettiniz?"dedi.
Bizimkiler bana bakıyordu. Tabi ben cevap verdim.
"Ne? Saçmalama. Tabi ki sizi takip ettik" dedim. Bence iyi bir ceva... Ben ne dedim. Ettik dedim. Demek o yüzden İrem benim gömleğimiz yakasını tuttu.
"Lan takip ettiniz yani. Ulan hayvan insan bir inkar eder." dedi. Haklı...
"Dürüstüm en azından ben." dedim bende sırıtarak.
"Lan dürüstüm diyor ya dürüstüm diyor bir de." deyip ileri geri yürümeye başladı.
"Madem sen çok dürüstsün ne duyduğunu söyle." dedi irem
"Çok gizli aslında ama nasıl desem... Çok gizli bir konuydu." dedim bende.
"Anlaşılan duymamışsın." dedi İrem soluklanarak.
"Emin misin peki Tarlabaşı desem." dedim bende. Kızların duymamızdan korkacağı tek şeyin Tarlabaşı olduğunu düşünüyorum.
"N-ne diyorsun? Tarlabaşı mı?"dedi telaşla. Vurdu gol oldu! Doğru tahmin.
"Evet Tarlabaşı. Devamını getirsem mi acaba?"dedim bende gülerek
"Ne istiyorsun peki?"dedi İrem sakinleşmeye çalışarak.
"Aslında bizim ev-" diye konuşacakken suratıma bir yumruk geldi. Tahmin edin kimden? İrem'den. Tabi ki yumrukla kalmadı. Tokatlar,dirsekler,tekmeler ve daha neler neler. Bu nasıl bir güç?
"Lan sen ne diyorsun lan senin ağzını kırarım" diye sıralıyordu. Kızlar İrem'i sonunda durdurdu.
''Zaten tipim değilsin"diye sıraladım. Tam cevap verecekken İrem bayıldı. O sırada Asude bağırdı.
"Allah belanı versin, sinir hastası o! Hastaneye gitmemiz lazım."dedi.Düşünmeden kucağıma aldım ve dışarı koştum. Benim yüzümden bu hale geldi. Keşke büyütmeseydim. Dışarı koştuğumda taksi aradım. Bir taksi gördüm. Birisi biniyordu son anda gittim yanlarına ve gözlerine baktım. Kadın halimi anladı ve indi. Biz bindikten sonra bizimkilere mesaj ile hangi hastaneye gideceğimizi yazdım. Hemen hastaneye gittik. O sırada bizimkileri gördüm. Kızlar titriyordu. Demek ki çok kötüydü durumu. Ben daha da bir suçluluk hissini hissettim. Of doktorlar onu bir odaya aldılar. Biz koltuklara oturmuştuk. Kızlar ise koridorda dolanıyordu.
"Bilmeliydim böyle olacağını" dedi Asude.
"Doktor ne demişti, bu sinir krizleri tehlikeli olmaya başladı." dedi Ipek. Ben daha da bir korktum.
"Ne gibi bir tehlike?" dedi Yağız
"BİLMİYORUM" diye bağırdı Sena. O sırada doktor çıktı. Hemen yanına gittim.
"Bu bayılmalar en son ne zaman oldu?" dedi
"En son... Birkaç ay önce olmuştu. Yine sinirlenmişti." dedi Ipek.
"Çok fazla sinirlenmemesi lazım sonuçta-"diye konuşurken lafını kestim.
"Hamile mi?"dedim. Kızlar aynı anda "Yuh" diye bağırdılar. Ne yani, olamaz mı?
"Hayır tabi ki. Sonuçta sinir krizi geçirmeye müsait bir bünyesi var diyecektim." dedi ve uzaklaştı. Bir anda bir ferahlık geldi. Ne ferahlığı? Bana ne o kızdan! ''hı hı sana ne? oğlum ben senin içini bilirim hoşlanıyorsun sen.''  ''iç ses sen ne diyorsun? Ne hoşlanması? Daha arkadaş bile değiliz ki bundan sonra beni görmek isteyeceğini bile sanmıyorum'' ''yani kabul ediyorsun'' ''hayır'' ''neyse ben susuyorum göreceğiz'' İç sesimle konuştuktan sonra gerçek dünyaya döndüm. Kızlar az da olsa sakinleşmişti. Hep birlikte bekliyorduk. Sonra bir hemşire geldi.

"Hasta uyandı isterseniz ziyaret edebilirsiniz" dedi.Hepimiz odaya daldık. İrem kızları gördüğünde sevindi. Sonra bizi gördü ve yine kızlara döndü.
"Bunların burada ne işi var. Hele ki şunun?"diyerek beni gösterdi. Gördün mü iç ses.
"Seni hastaneye Mert getirdi." dedi Ipek.
"Siz ne yapıyordunuz da Mert getirdi" dedi Irem.
"Biz seni taşıyabilir miydik? Mert seni kucağına aldı bizde onu takip ettik."dedi Sena.
"Beni ne diye o taşıyor? Hem sinir krizi geçireyim onun yüzünden hem de o beni taşısın sürükleseydiniz daha iyiydi!"dedi. Bu kadar mı sinirli bana?
"İrem en iyisi evde konuşalım yoksa burada kavga çıkar." dedi Buse.

 "Neyse tamam" dedi İrem sakince.

"Şey ben özür dilerim" dedim. 
"Neyse artık bana ne duyduğunu söylersin olur biter." dedi İrem. Ben zaten bir şey duymadım ki. O sırada bizimkilere baktım. Onlarda zaten bana bakıyordu. Kafamı aşağı yukarı salladım ve konuşmaya başladım.
"Aslında biz bi-" diye konuşurken Kaan lafımı böldü
"Sizin plan yaptığınızı duyduk fakat daha fazlasını söyleyemem" dedi. Biz öyle bir şey duymadık ki! Neresinden sallıyor!?
"Ne kadar duydunuz?" diye sordu İpek.
"Aslında birçoğunu."dedi Kaan. 'Salla salla yer yerinden oynasın.'
'zaten devam ederse oynayacak.'
İpek bir an afalladı ama biraz sonra eski haline döndü. Sonra kızlara döndü.
"Kızlar bilseler ne olacak ki zaten?"
"Haklısın aslında boşuna büyüttüm." dedi Irem.
"Emin misiniz?"diye son şansı denedi Meriç.
"Kesinlikle zaten en fazla ne yapacaksınız?" dedi Asude.
"Ama önemliydi bu konu." dedi Yağız.
"Artık değil hadi naş-naş biz gerisini hallederiz." dedi Sena. Vay be, kovulduk resmen! Hem de bir kız tarafından. Normalde olsa depoya getirmeden bırakmazdık bize böyle davrananları ama bu kızlarda bir şey var yani böyle karşılarında elimiz kolumuz bağlı duruyoruz. Neyse biz bi eve gidelim ben bizimkilere de sorarım Durumu, neticeyi.