Sert Mafya

Hastane

Medyada Deniz.

Gelen kişi Deniz'di.
"Merhaba." sesi yine çok soğuk ve ürkütücüydü.
"Merhaba." diyerek tebessüm ettim. Bir yandan da suyun derecesini ayarlamaya çalışıyordum.
"Hayvanları seviyorsun galiba."
"Evet seviyorum. " suyu ayarladıktan sonra tombiği suyun altına koyarak şampuan ile köpürtmeye başladım. Yıkadıktan sonra küvetten çıkardım. Deniz tombiği kucağına alarak sevmeye başladı. Tombik birden kendini sallayınca Denizin üstü su oldu. Bu görüntüyü görünce kahkaha atmaya başladım. Deniz bana bakarak konuşmaya başladı sesi çok kızgındı.
"Al şu tüy yumağını! Baksana üstüme! Gerizekalı köpek!"
"Köpeğime laf etme onu ıslak ıslak alan sensin!"
"Tişörtümde ıslandı! Baklavalarımı gören kızlar yolda üstüme atlatacak!"
"Haahhahhahah! Onlar baklava mı? Ben şeker pare sanmıştım."
"İstersen yakından bakabilirsin." diyerek çapkınca sırıttı.
"Aman kalsın! Senin şeker parene kalmadım. Hem ben Efe'ninkine bakarım. Onlar daha güzeldir."
"Efe'ne de sana da başlatma!" diyerek gürledi öküz. O arada silah sesleri gelmeye başladı. Ben Deniz'e korkuyla bakıyordum.
"Yere eğil!" diyerek kendini de beni de yere çekti. Pantolonunun oradan silah çıkararak Deniz de cama doğru ateş etmeye başladı. Ben ise kulaklarımı kapamış güzel şeyler düşünmeye çalışıyordum. Babama,Efeyle,Yasemin teyzeye,Ferhat amcaya ve Denize bir şey olmaması için dua ediyordum. Gözlerimi sımsıkı kapattım ve olduğum yerde sallanmaya başladım. Silah sesleri kesildi ama ben hala olduğum yerde sallanmaya devam ediyordum. Deniz elindeki silahı yere atarak yanıma geldi.
"Kumsal iyi misin?" kafamı sadece sallamakla yetindim. Hemen ayağa kalkarak aşşağıya inmeye başladım. Aşşağıya indiğimde Yasemin teyze kolundan vurulmuştu. Gözüm babamı arıyordu. En sonunda gördüğümde göğsünün altından kan akıyordu. Hemen koşarak babamın yanına gittim. Babamın,Ferhat amcanın ve Efe'nin de elinde silah vardı. Silahla babamın işi ne olabilirdi ki?
"Babacım iyi misin? Baba bir şey söyle!"
"İ-yyi-yim me-le-ğimm."
"Baba hemen hastaneye gidiyoruz hadi." gözümden düşen yaşlara engel olamıyordum. Deniz beni kendine çekerek sarıldı.
"Hadi baba sen Ahmet amcayla annemi götür biz de geliyoruz."
"Tamam oğlum." diyerek babamın kolunun altına girdi ve taşımaya çalışarak arabaya bindirdi. Efe,ben ve Deniz arabaya bindik. Deniz arabayı sürmeye başladı. Sonunda hastaneye geldiğimizde hızlıca arabadan indim. Danışmaya gittim.
"Ahmet Ateş hangi odada?!"
"Hanım efendi sakin olun. Şuan ameliyathane ye alınmış." kadın sözünü bitirir bitirmez ameliyathaneye koşmaya başladım. Kapısına gelince Ferhat Amcanın saçlarını çekiştiriyor olduğunu gördüm. 
"Ferhat amca babama ne oldu? Durumu iyi mi? Neden elinizde silah vardı? Bana birşeyler söyleyin nolur! Deliricem!."
"Kızım sakin ol birazdan doktor çıkar anlatır." ameliyathanenin kapısının önüne çökerek saçımı çekiştirmeye başladım. Babam olmazsa ben ölürdüm. O benim ilk aşkımdı. O benim kahramanımdı. O benim herşeyimdi. Hastane kapısına başımı çevirdim. Annem ve üvey babam koşarak yanıma geliyordu. Bunlara kim haber vermişti?
"Kızım bir şeyin var mı?" annem telaşla konuşuyordu. Alayla gülümsedim.
"Umrundayım ya sanki!"
"Ne demek! Sen benim kızımsın Kumsal!"
"Hadi ya! Ben senin kızın değilim! Ben babamın kızıyım."
"Yürü gidiyoruz! Bu adamın sana zarar vermesine izin veremem!"
"Hayır ben hiç bir yere gitmiyorum! Sen gitmek istiyorsan kapı orda! Baksana kocan orda seni bekliyor! Babamdan sonra ona açtın ya kollarını! Babamdan ayrılır ayrılmaz iki gün geçmeden bu adamla eve geldin!"
"Kumsal sus!"
"Ne o zoruna mı gitti! Herkese rezil oluyorsun! Git bura-" sözümü kesen annemin tokadıydı. Bu kadına anne demekten iğreniyordum artık. Sağa düşen başımı kaldırdım ve saçlarımı geriye ittim. Hastanedekiler pür dikkat bizi izliyordu.
"Sana artık anne demeye bile iğreniyorum!!" annem bir daha elini kaldırdı. Tam bir daha vuracakken Deniz arkadan elini tuttu.
"Bana bak kadın! Bir kere dalgınlığıma geldi kıza vurdun! Bir daha vurdurtmam! Doğruları duymak zoruna gidiyor ise kapı orada!!" annem suratıma bakarak üvey babama yürüdü. Onlar hastane kapısından çıkarken yine yere çöktüm ve ağlamaya başladım. Deniz yanıma çökerek elini omzuma attı ve sarıldı. Bu desteğe ihtiyacım vardı. Beş dakika sonra ameliyathanenin kapısı açıldı. Hemen ayağa kalkarak doktora baktım.
"Hastanın yakınları siz misiniz?"
"Evet biziz!"
"Neyi oluyorsunuz?"
"Kızıyım."
"Bakın kurşun hastanın kalbinin hemen altına gelmiş. Bu yüzden biraz zorlandık ama kurşunu nihayetinde çıkardık. Size tam bir şey söyleyemem ama hastanın durumu kritik."
Kritik, kritik, kritik, kritik bu söz beynimde yankılanıyordu. Etraftaki sesleri uğultu olarak duyuyordum. Bir anda boşluğa düştüm ve etrafım karardı.

Deniz Kumsala neden yaklaşıyor?
Size bazı sorular sormak istiyorum.
A. Deniz mi yakışıklı yoksa Efe mi?
B. Kumsalın babası ölecek mi?
C. Yasemin teyzeye ne oldu?