BÖLÜM 11

8 3 0
                                    

DEFNE: Canım arayan kimdi???

-BEN: Demir

-DEFNE: Yemeğemi çağırıyor

-BEN: Evetde sen nerden biliyorsun

-DEFNE: Ayaklı gazete Mete sen konuşurken mesaj attı bizde davetliymişiz

-EMEL SULTAN: Demir oğlummuydu

(Bu ne sahipleniş tamam halamı tanıyorumda Demire karşı bi başka)

-BEN: Evet yarın akşam yemeğe davetliyiz

-EMEL SULTAN: Tamam kızım gideriz hadi size iyi geceler ben yatıyorum...

-DEFNE: İyi geceler ablacım

-BEN: İyi geceler tatlı rüyalar

Halam uyumak için odasına çıkmıştı bizde derdleşecektik eski günleri yad edecektik...
İki eski arkadaş başka napabilirki???

Benim odama çıktık lise albümünü, liseye dair sakladığım ne varsa herşeyi yatağın üzerine döktüm... Saatlerce oturduk, konuştuk sonrada kahve içtik ve sonunda dayanamayıp bizde zıbarıp yattık...

Sabah uyandık bi güzel kahvaltımızı yaptık zaten bugün zaman öyle bi geçtiki anlayamadık zaten bu zamanında ayarı yok sevdiğim insanlar yanımda ya kasıtlı yapıyo...

DEFNE: Akşam için gidip hazırlansakmı???

-BEN: Niyeki???

-DEFNE: Bugün Demirin misafiri değilmiyiz???

-BEN: Ayy doğru ya aklımdan çıkmış

-DEFNE: A bide Selinle Burak gelemiyeceklermiş mesaj attılar

-BEN: Tamam napalım... Senin valizin Selinlerde değilmiydi

-DEFNE: Doğruya gidip alıym bari

-BEN: Boşver benden giyinirsin

Odama çıktık elbise dolabınım tüm kapaklarını açtık

-BEN: Defnecim seç beyen al

-DEFNE: Kızım bu ne kadar elbise böyle ayrıca siyah hastasımısın sen giysilerin 3te 2 si siyah

-BEN: Abartma sen renkli bi şeyler bulursun

(Defneyle ne kadar ortak noktamız olursa olsun kıyafet konusunda bunu söylemek pek mümkün olmuyordu)

Defne 1:65 boylarında kızıl saçlı ela gözlü ve acayip tatlı bi kız...

Defne üzerine lisedeyken beraber beğendimiz ve yalnızca 2 defa giydiğim diz kapaklarının hafif üstünde olan mavi elbisemi giydi altına ise siyah topukluları geçirdi...Doğruyu söylemek gerekirse çokta yakıştı gözlerini ortaya çıkardı... Eee kimin arkadaşı...

Bana gelincede bende üzerime beyaz gömleğimi onun altına ise kot Jean giyip gömleği içine sıkıştırdım (Bu Jean lere bayılıyorum) ayağıma ise Defnenin siyah topuklularının beyaz versiyonunu giyip saçlarımı yukarıdan at kuyruğu yaptım birazda makyajtan sonra hazırdık...

Emel Sultanıda alıp Demir Beyin evine gittik... Zaten Mete Bey çoktan teşrif etmiş bizi bekliyordu...

-DEMİR: Buyrun sofraya geçelim isterseniz???

( Sofrayı görnelisiniz bi kuş sütü eksik kesin hepsi hazırdır)

-EMEL SULTAN: Oğlum bunların hepsini sen mi yaptın

-DEMİR: Evet benim yemekle aram iyidir

-METE: Valla ben şahidim Emel Abla gözümün önünde yaptı hepsini

-DEFNE: Sen nayaptın kesin seyretmişsindir

-METE: O da bi marifet Defneciğim

-DEFNE: Hemde çok büyük marifet

-BEN: Tartışmaya çıkınca devam etseniz 2 saat sabredin

-METE: Bunu sen mi diyosun Hande bizi yetiştiren sensin:)...

( Sinsi yılan:) :)

-BEN: Ben senle evde hesaplaşıcam

-EMEL SULTAN: Demir sana bişiy diyeyim mi oğlum bizim Hande daha doğru düzgün yumurta kıramıyo

-BEN: Halaa

-EMEL SULTAN: Yalanmı kızım

-BEN: Bilmemek değil öğrenmemek ayıp

-DEMİR: Ben öğretebilirim eğer istersen

( Sende çok meraklısın bana bişeyler öğretmeye)

-BEN: Teşekkür ederim eğer öğrenmek isteseydim kendim öğrenirdim

-BEN: Pardon öyle demek istemedim

( Bu çeneme sahip çıkamıyorum çocuğu bozdum Allah beni kahretmesin düzeltmeye çalışsamda nafile)

Bi güzel yemeğimizi yedikten sonra Demirin misafir odasına geçtik bu çocuğun zevkine gerçekten hayrandım...

Emel Sultanda telefonda biriyle konuşuyordu ve galiba babamdı

-BEN: Hala babam galiba ne diyo

-EMEL SULTAN: 2 saate kadar evde olacakmış

-BEN: Kalkalım ozaman

-EMEL SULTAN: Demircim herşey için çok teşekkür ederim yarın eğer musaitsen Handeyi senin yanına zorlada olsa salıcam artık bu beceriksizle naparsan yap

-DEMİR: Ne demek yine beklerim Handeye gelince ben onla iyice bi yol katedeceğimize eminim yarın öğleden sonra evdeyim yani gelebilirsin Hande...

(Çok beklersin demek geldi içimden ama sadece içimde kaldı)

-BEN: Doğruyu söylemek gerekirse öğrenmeye hiç niyetim yok ama Emel Sultanın hatrı için gelmeye çalışıcam...

( Herşey bu kadının başının altında çıkıyo zaten hayatta zaten bi bu kadını incitmeyi beceremiyorum çünkü üzerimde çok hakkı var bunları söyleyip beni bi şeylere zorlayan Emel Sultan değilde bi başkası olsaydı imkanı yok beni yola getiremez dediğini yaptıramazdı ben kendimi bu kadına borçlu hissediyorum nedenini ise bilmiyorum sadece öyle hissediyorum )

-DEMİR: Hande yarın seni mutlaka bekliyorum...

BANA GEÇMİŞTEN BAHSET#WATTYS 2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin