BÖLÜM 18

8 3 1
                                    

Mete artık herşeyi biliyordu yalnız Savaş Dinçeri öldüreceğimi söylememiştim...

-DEMİR: Herşeyi biliyorsun Mete

-METE: Handeden vazgeçmeyeceksin değilmi???

-DEMİR: Bilmiyorum vazgeçmekte istemiyorum...

-METE: Bu Handeden vazgeçmene engel değilki sonuçta Hande masum hepsi o şerefsizin oyunu...

-DEMİR: Handede o şerefsizin kızı

-METE: SAVAŞ DİNÇERE bulaşmayı düşünmüyosun değilmi??? Böyle birşeyi düşünme o adamla baş gelinmez...

-DEMİR: Çok yakında göreceksiniz...

*****************************************

-DEFNE: Hande yarın size bir süprizimiz olacak...

-BEN: Şimdi söylesen yalnız bana olmazmı

-DEFNE: Olmaz

-BEN: Nolur nolur ya hadi lütfen ben uyuyamam ki...

-DEFNE: Sonunda istediniz oldu...

-BEN: Yoksa

-DEFNE: Evet Meteyle sevgiliyiz...

-BEN: Ayy çok sevindim... Ne ara oldu bu???

-DEFNE: Oyun oynarken

-BEN:???

-DEFNE: Bana ben sende kayboldum şiirini okudunmu diye sordu o şiiri bana kendi yazmış cebime koymuş ben kendinin yazdını bilmiyordum şiir akrostiş baştan aşağıya doğru okuyunca SENİ SEVİYORUM oluyor yani o bana sen beni seviyormusun diye sordu bende okudum diyerek seni seviyorum dedim kapiş...

-BEN: Vay vay Mete Beye bak sen bi bize böyle şeyler yapan yok

-DEFNE: Varda sen görmüyorsun

-BEN: Kimden bahsediyorsun???

-DEFNE: Sen çok iyi anladın demek istediğimi bence...İyi geceler

Sabah telefon sesiyle uyandım arayan Demirdi... Bu saate aramasıda bi anormaldi zaten...

-Alo

-Daha yatıyomusun küçük hanım

-Bu saatte napmamı bekliyosun Demir Bey

-Evet bu saat dün beni uyandırdın saat değilmi küçük hanım???

-O dündü dün dünde kaldı

-Kaytarma kahvaltıya iniyoruz biz sizde inin aşağıya

-Oldu başka emriniz

-Olunca söylerim sen hiç merak etme...

Selinler gelmişti kızları kaldırdıktan sonra üzerimi giyilmeye koyuldum...

Üstüme askılı beyaz boydan elbisemi giyip saçlarımı yukarıdan bağladım kırmızı bir ruj sürüp kırmızı babetlerimi ayağıma geçirdim...

Kahvaltıya inmiştik

-METE: Günaydın hanımlar

-BEN: Sizede günaydın

-DEFNE: Günaydın

-SELİN: Günaydın

-BEN: Defne süprizi açıklasana

-DEFNE: Söyliymmi Mete

-METE: Dur ben söyliym hayatım

-BEN: Şapşik Mete hayatım ha anladık biz

-DEFNE: Gerçekten çok güzel söyledin hayatım kelime ısraf etmeden...

DEMİR;

Bu insanlarla gerçekten çok iyi anlaşıyordum sadece Hande değil hepside çok iyi insanlardı dobra fedakar en önemlisi arkadaşlık bağları güçlüydü ve en çok dikkatimi çeken ise Hande SAVAŞ DİNÇER gibi bi adamın kızı olmasına rağmen kişilikleri tamamen birbirlerine zıttı sanki o babanın kızı değildi...

BANA GEÇMİŞTEN BAHSET#WATTYS 2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin