BANA GEÇMİŞTEN BAHSET#WATTYS 2016

BÖLÜM 14

1 AY SONRA

Emel Sultanın gideli tam 1 ay olmuştu hergün arıyordu bizi keyfide yerindeymiş zaten alışamam sanıyordum ama insan alışıyormuş sadece biraz zaman yeterli oluyormuş...

Bana gelince Selin, Defne ve ben yeni bir eve taşındık...Şu an hayatımız normal sakin sessiz sedasız tatlı tatlı geçiyor...

Hatta bugün bizimkilerle bi haftalığına tatile çıkma kararı aldık biraz kafa dinlemeyi bizde hakediyoruz...

Aaa lafa daldım Demiri aramayı unuttum Selim ve Mete dün onda kalmışlardı şimdi uyuyolardır arıym uyandırıymda bi an önce yola çıkalım maalesef uçakla gidemiyoruz Selin Hanımın uçak fobisi varda...

-Alo

-Alo

-Daha uyuyomusun bakem

-Hande saat 05:02 bu saatte her normal insanın yapması gerekeni yapıyorum

-Pardon güzellik uykundanmı uyandırdım

-Güzellik uykusuna yatmama gerek yok küçük hanım

-Ne zaman yola çıkmayı düşünüyorsunuz onlarda uyuyo değilmi daha

-Valla saat 10 gibi falan sabahın köründe değil hem kahvaltını yaptınmı sen???

- Yapmadım hem sanene ya sen mi doyurucan yolda hep beraber yaparız diye düşündüm kaldır şunlarıda gidelim

-Gel kaldır kalkmıyolar napıym

-Beceriksizim demiyoda kalkmıyorlar diyo

-Kızlar kalktımı

-Tabiki kalktılar

-Sen sabah sabah beni rüyandamı gördünde aradın

-Yaa ne demessin artık rüyalarımada giriyorsun

-Kızlarada söyle buraya kahvaltıya gelin burdan gideriz

-Tamam biz gelene kadar kaldır onları görüşürüz.

Kızlar üzerinizi giyinin çıkıcaz

-DEFNE AND SELİN: Biz hazırız valizlerde hazır...

(Benle kaldıkları günden beri sayemde benden kötü oldular)

Hanımlar çok şıksınız bari gidip bende giyiniym...

Merak etmeyin bu sefer jean yok üzerime boydan askılı kırmızı elbisemi giydim saçlarımı dağıtıp diyah çantamı ve siyah babetlerimi giydim saçlarımı dağıtıp güneş gözlüğümüde kafama taktım hafif maskarayla biraz kırmızı ruj gayet iyi görünmemi sağlamıştı ve bende hazırdım...

10 dakika sonra Demirin evinin önünde bitivermiştik...

Demir herzamanki gibi muazzam bir kahvaltı sofrası hazırlamıştı( benim yemek öğrenme işide yatmıştı bu arada)
Bizimkilerse daha uyuyordu kızlar çayları doldururken bizde Mete ile Burağın yanına çıktık...

-DEMİR: Uyandırda görelim küçük hanım...

-BEN: Uyandırıymda gör iyi izle lazım olur

İlk kurbanım Buraktı

-Burakkk

( Öküz sesine benzer bir sesle)
-2 dakika daha

-Burak yandın bittin

-Noluyo ya sabah sabah

-Eski sevgilin aşağıda Selinle saç başa girdi

-Söyle onlara çok ayıp
( Noluyo ya böyle olmaması lazımdı)

-Tamam anlamadın galiba saç başa kız senden hamile olduğunu söylüyor

-Ne ne dedin sen nerde

Koşarak aşağıya fırladı bende Demire dönerek

-BEN: Seyret Demir efendi

Sıra ikinci kurbandaydı

-Meteee

-2 dakika daha
(Erkek milleti işte hepsi aynı)

-Noldu bir bilsen neler oldu neler

-Ya git uyuycam

-Araban varya şu kıymetli milyarlar yatırdığın araban

-Nolmuş ona

-O artık yok az önce arabanın biri arabana çarptı arabadan eser kalmadı

Meteyide aşağıya yolladıktan sonra Demir bana dönerek

-Korkulur senden Hande

-Ayağını denk al Demir Bey

Demirle beraber bizde aşağıya indik Mete ile Burak bana öldürecek gibi bakıyolardı ve kahvaltı bitene kadar tek kelime etmediler buda şu demek oluyordu bunun acısını çok pis benden çıkaracaklardı...
Arkanı kolla Hande

Kahvaltımız bittikten sonra arabaya binmek üzere evden çıktık. Ne kadar ısrar etsemde 2 arabayla gidelim desemde dinlemediler neymiş efendim öyle yolculuğun tadımı çıkarmış... Sıkış tepiş gitmeyi çok seviyolar malum... Valizlerimizi benim arabamdan çıkarıp Demirin arabasına koyduk ve yolculuğumuz başlamıştı...

(İstanbuldan İzmir(Urlaya) gidecektik)