Adımı Kalbine Yaz (TAMAMLANDI)

30. Bölüm- Final

Yalnızlık duygusu bedenime daha sıkı sarılmaya başlamışken yürümeye devam ettim. Sahi teyzem neredeydi? Arabama binmek yerine kaldırımda yürümeye başladım. Biraz sonra gökyüzünden su damlacıkları azar azar inemeye başladığında tenimle buluşmalarını heyecanla bekledim.

Ve bir yağmur damlası yanağıma düşüp erimeye başladığında gözlerimi kapadım. Gözlerimi açıp tekrar yürümeye devam ettim. Artık birkaç sokak arkadaydım. Araslar'ın evine doğru ilerleyip zili çaldım ve bekledim.

Açılmayacağını anladığımda tekrar bastım. Bu sefer genç ve beyaz gömlek, siyah bir etek giymiş üzerinde önlük olan bir kadın kapıyı açtı. Beni tanıdığı için kapıyı biraz daha açıp girmemi bekledi.

İçeri girdim. "Kim var evde?"dedim kaşlarımı çatarken.

"Efendim içeride sadece Aras Bey var. Üst katta."dediğinde merdivenlere yöneldim. Merdivenleri tırmanıp Aras'ın odasına doğru yürüdüm. Kapıyı açtım ve içeri girdim.

İçeri girdiğimde Aras'ın uyuduğunu görünce yavaşça onun yanına ilerledim. Aras beni fark edip uyandığında birden kendi kendime kızdım. Yatağının yanındaki komidine yaslanıp, "Burcu hamileymiş."dedim.

"Nereden biliyorsun?"dedi Aras.

"Burcu hamile diyorum sana! Sense gelmiş bunu nereden bildiğimi mi soruyorsun?" Aklına sadece bu mu takıldı?"bağırdım.

"Ses tonuna hakim ol. Ayrıydık!"

Sahte bir kahkaha atıp, "Olmuyorum! Sen her ayrıldığımızda bir kızın hayatını mı mahvedeceksin?"dedim.

Burada daha fazla duramayacağımı anlayıp kapıya yöneldiğimde bileğimi tutup beni kendine doğru çevirdi. "Senden nefret ediyorum, Serezoğlu!"

"Beni dinle!"diye bağırdığında ona baktım. O bağırınca ona karşı koyamıyordum işte. Kahretsin! Onun gözlerinin içine baktığımda sinirden başka hiç birşey yoktu. "Ben onun hayatını mahvetmedim. O benim hayatımı mahvetti, seni benden uzaklaştırdı. Hemde böyle bir günde."dedi.

"Onunla birlikte olmayabilirdin!"diye bağırdım. Neden benim herkes gibi normal bir ilişkim yoktu? Oğuzla ilişkimiz varken, sıradan bir hayatımızda vardı. Şimdi ise her gün bir olay yaşıyoruz.

"Bırak beni!"diye tüm gücümle bağırdım. Beni kendine doğru biraz daha çekip aramızdaki mesafeyi sıfıra indirdiğinde dudağımı öpeceğini anladığımdan yüzümü çevirdim. "Sen artık sadece bana ait değilsin, Aras. Sen benden çok Burcu'ya aitsin."deyip kendimi ondan kurtardım. Koşa koşa merdivenlerden inerken gözyaşlarımada hakim olamamıştım. Arkamdan ayak sesleri gelince kendimi daha çok hızlandırdım.

Can'dan

Mira'yla yaklaşık bir haftadır görüşmeye devam ediyorduk. Gizli yerlerde buluşuyorduk ve küçük bir ilişkimiz vardı. Ki bu kötü bir şeymiş gibi herkesten gizli oluyordu.

Şimdi Araslar'ın evinin önündeydik. Arabadan inip eve doğru ilerlediğimde Mira'da arabadan indi. Evin kapısının önüne gelince Mira'nın saçını okşadım. Bu gün Aras Pelinler'e amcam da şirkete uğrayacaktı diye biliyordum o yüzden şu an evde kimsenin olmaması lazımdı.

Mira biraz yükselip yanağımı öptüğünde büyük bir cesaret içimi kapladı. "Sanırım bende senden hoşlanıyorum, Mira."dedim pürüzlü bir sesle. Sonra dudağına yapışıp onu içeri doğru geçirdim. Kapıyı ayağımla kapattıktan sonra odamın yoluna giden merdivenlere doğru ilerlettim onu.

Dudaklarımız biraz olsun ayrılmıyordu. Elimi Mira'nın yanağına koyacakken merdivenden ayak sesleri geldi. Umursamayıp elimi yanağına yerleştirip biraz daha kendime çektiğimde merdivenden gelen ayak sesleri kesildi.