Ze kijkt me vragend aan. Ik ben afgeleid door haar mooie ogen. 'Wat zit er in die tas?' Vraagt ze nogmaals. 'Spullen' zeg ik. Ze kijkt me aan alsof ik gek ben. Oké, ik weet niet meer wat er in de tas zit. 'Dan kan je toch kijken' zeg ze met haar lieve stem. Ja kan, zeg ik. Ik ben nog steeds afgeleid door haar ogen. Ze zijn zo blauw dat ik er bijna in verdrink. 'Jongen?' He wat? Vraag ik. 'Ik zei, hoe heet je' zegt ze een beetje geïrriteerd. Kai. Hoe heet jij? Het meisje geeft geen antwoord en kijkt naar de grond. Wat is er? Vraag ik. Ze kijkt me aan en ik zie dat er tranen over haar wangen stromen. Ik til mijn hand op en ik veeg de tranen van haar wangen. Er verschijnt een zwakke glimlach op haar gezicht. Hierdoor smelt mijn hart. Haar mond gaat open en ze zegt: kan ik je vertrouwen? Natuurlijk! Oké.. Ik wacht aandachtig tot ze begint met praten. Haar mond gaat open: 'Ik werd een tijd geleden wakker langs een weg. Ik kon me niks meer herinneren. Ik zat vastgebonden maar ik zag in de verte een tas staan. Ik ging er naar toen. Nou blablabla. Uiteindelijk kwam ik los en besloot ik de weg te volgen. Er kwam een auto aanrijden en er zat een enge man in. Hij had me bijna zijn auto in gesleurd. Ik kon me losrukken en ik rende het bos in. Ik ben hier de tas kwijtgeraakt. Hier ben ik verdwaald en toen kwam ik jou tegen'
Ik kijk haar met open mond aan. Wat ze net heeft verteld, heb ik ook meegemaakt! Ze kijkt me aan. Haar ogen gevuld met tranen. 'Ik weet nog steeds niet wat er is gebeurd en daarom weet ik mijn naam ook niet' 'zeg wat!' Zegt ze tegen me. Ik... Ze kijkt me doodongelukkig aan. Weet je, alles wat jij net hebt verteld, heb ik ook meegemaakt, zeg ik tegen haar. Ze kijkt me ongelovig aan. 'Maar... Hoe weet je dan dat je Kai heet?' Ik doe de tas open en ik pak het schrift er uit. In mijn tas zat dit schriftje, op de eerste bladzijde staat een foto waar ik op sta. Daar onder staat de naam Kai. Ze pakt het boekje uit mijn hand en bekijkt de foto. Ze kijkt me weer aan en zegt: 'ik had ook zo'n boekje in mijn tas, maar ik heb hem nooit kunnen bekijken.'
