Δημήτρης
Βλέπω την Ελπίδα να απομακρύνεται με τον τζιτζιφιόγκο και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Δεν μ' άφησε να της πω ούτε μια κουβέντα στην ουσία. Όχι ότι την αδικώ με τον τρόπο που της φέρθηκα, αλλά και πάλι θα ήθελα να της εξηγήσω, όμως έχασα την ευκαιρία μου. Έφυγε ήδη και μάλιστα όχι μόνη της, οπότε δεν έχω κανένα δικαίωμα να την ενοχλήσω τώρα. Ίσως θα μπορούσα να περάσω αύριο κάποια στιγμή για να μιλήσουμε αν και δεν ξέρω αν είναι σωστό να της θυμίσω τα παλιά όταν εκείνη έχει κάνει ένα άλλο ξεκίνημα.
Γυρίζω ξανά στην αίθουσα της εκδήλωσης αφήνοντας όλες αυτές τις σκέψεις πίσω και πάω να βρω την Jessica, που την έχω αφήσει τόσην ώρα μόνη της. Τι θα σκέφτεται για μένα η κοπέλα; Είμαι ασυγχώρητος.
«Χίλια συγγνώμη που σε έκανα να με περιμένεις. Πραγματικά αισθάνομαι πολύ άσχημα γιατί εγώ σου πρότεινα να έρθεις μαζί μου και στο τέλος εξαφανίστηκα.» της λέω μόλις φτάνω στο τραπέζι μας.
«Δεν πειράζει. Σου είπα από την αρχή ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, καταλαβαίνω.»
«Τα λες αυτά γιατί είσαι υπέρ του δέοντος ευγενική. Κάποια άλλη στη θέση σου θα με είχε σκυλοβρίσει και θα είχε φύγει τρέχοντας.»
«Αν ήταν η σχέση σου πολύ πιθανόν, αλλά εγώ δεν είμαι. Αντιθέτως, θεωρούμαι ακόμα μια παντρεμένη γυναίκα, οπότε μπορώ να κατανοήσω πλήρως πως το παρελθόν μπορεί να σε κυνηγά ακόμα κι όταν έχεις ρίξει τους τίτλους τέλους.»
«Πόσο μάλλον όταν δεν έχουν πέσει ποτέ κανονικά.» της απαντάω συλλογισμένος.
«Θα ήμουν αδιάκριτη αν σε ρωτούσα τι έχει γίνει; Αν θέλεις βέβαια να μιλήσεις για αυτό. Δεν έχω καμία πρόθεση να σε πιέσω να κάνεις κάτι που δεν θέλεις.»
«Σου οφείλω μια εξήγηση, εξάλλου εσύ μου έχεις ανοιχθεί ήδη για το παρελθόν σου.»
«Σαν δικηγόρος μου έπρεπε να γνωρίζεις τα πάντα, σε άλλη περίπτωση πολύ αμφιβάλλω αν θα μπορούσα να βουτήξω ξανά σε όσα με πλήγωσαν ηθελημένα.»
«Με την Ελπίδα ήμασταν πολύ καλά αλλά οι καταστάσεις μας οδήγησαν να απομακρυνθούμε.» και συνεχίζω να της λέω μέσες άκρες τι είχε συμβεί μεταξύ μας.
«Λογικό λοιπόν να ήταν μεγάλη έκπληξη η σημερινή συνάντηση. Αν θέλεις πάντως την γνώμη μου, θα σε συμβούλευα τώρα που η μοίρα σας έφερε ξανά κοντά να λύσετε τις διαφορές σας.»
YOU ARE READING
Διπλός Πειρασμός
RomanceΆραγε πώς γεννιέται από ένα τίποτα η επιθυμία; Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας, ο έρωτας πώς αλλάζει σε μακρινή ανάμνηση; Άραγε πώς μπορεί η ανάμνηση να σβήνει μες στο τίποτα; («Κυκλικό», ΝΧ, 47)