Διπλός Πειρασμός

Κεφάλαιο 20

Jessica

Τις τελευταίες μέρες τα νεύρα μου είναι στην τσίτα με τα συνεχόμενα τηλεφωνήματα από απόκρυψη. Προσπαθώ να τα αγνοώ και να βάζω το κινητό μου στο αθόρυβο, αλλά δεν γίνεται έτσι δουλειά. Δεν μπορώ να αποκοπώ κι από όλους τους υπολοίπους που με καλούν γιατί κάποιος αποφάσισε να παίξει με τα νεύρα μου, και πολύ φοβάμαι ότι αυτός ο κάποιος είναι ο Mike.

Δεν καταλαβαίνω όμως για ποιο λόγο να κάνει κάτι τέτοιο. Ποτέ μέχρι τώρα δεν κρυβόταν πίσω από το δάχτυλο του σε αντίστοιχες περιπτώσεις, αντιθέτως είχε το θράσος να εμφανίζεται μπροστά μου για να μου πει ότι ήθελε κι ας ήξερε ότι θα αντιδρούσα αρνητικά. Τι άλλαξε λοιπόν κι άρχισε το κρυφτούλι;

Ακόμα κι όταν κυκλοφορώ έξω αισθάνομαι μια περίεργη αίσθηση, σαν δυο μάτια να είναι συνεχώς στραμμένα στην πλάτη μου. Κάθε φορά όμως που πάω να γυρίσω για να δω ποιος είναι, δεν βλέπω τίποτα περίεργο και αναγκαστικά συνεχίζω κανονικά τον δρόμο μου. Άμα η κατάσταση εξακολουθήσει να είναι η ίδια, με βλέπω να γίνομαι παρανοϊκή. Πρέπει να κάνω κάτι επιτέλους! Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω μόνη μου όλο αυτό κι αποφασίζω να ενημερώσω τον δικηγόρο μου για να πάρω και την δική του γνώμη πάνω στο ζήτημα.

Μετά το τηλεφώνημα με τον James, νιώθω πολύ καλύτερα που μίλησα επιτέλους σε κάποιον για τις ανησυχίες μου. Δεν ξέρω αν τα πράγματα είναι όντως σοβαρά ή αν εγώ τα μεγεθύνω, αλλά αισθάνομαι πολύ πιο ασφαλής ξέροντας ότι έχω κάποιον σύμμαχο στο πλευρό μου. Και όταν μάλιστα μου προτείνει να βγούμε για να τα πούμε από κοντά, βρίσκω τον εαυτό μου να χαίρεται που θα τον ξαναδώ. Μπορεί η τελευταία φορά που βρεθήκαμε να ήταν κάπως επεισοδιακή, αλλά αυτή την στιγμή χρειάζομαι έναν φίλο, πολύ παραπάνω από ότι μια σχέση.

Όταν συναντιόμαστε το κλίμα είναι ευχάριστο και βάζω για λίγο στην άκρη τα προβλήματα κι απολαμβάνω το φαγητό και την συζήτηση μας. Από τότε που χώρισα με τον Mike έχω κλειστεί στο σπίτι και μου έχουν λείψει και οι πιο απλές έξοδοι. Φυσικά όμως και μόνο αυτή η σκέψη με επαναφέρει στην πραγματικότητα και στον αρχικό λόγο αυτής της συνάντησης, οπότε του ζητάω να μου πει τα νεότερα.

Κι όπως φοβόμουν, αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά, ότι ο Mike δεν θα με αφήσει τόσο απλά στην ησυχία μου. Αυτή η επιμονή του να περισώσει κάτι που ο ίδιος έχει χαλάσει προ πολλού με τις πράξεις του με εξοργίζει. Ο Δημήτρης προσπαθεί να με ηρεμήσει και μου εξηγεί ποιες πρέπει να είναι οι επόμενες κινήσεις μας. Κάνω μεγάλες προσπάθειες να συγκεντρωθώ σ' αυτά που μου λέει αλλά το μυαλό μου δεν λέει να συνεργαστεί και χάνομαι στις σκέψεις μου.