Δημήτρης
Στο διάλλειμα μου με παίρνει τηλέφωνο η Ελπίδα και χαίρομαι τόσο πολύ που έκανε το πρώτο βήμα και που ακούω ξανά την φωνή της, έστω κι αν είναι λίγο μαγκωμένη.
«Μήπως ενοχλώ; Θες να σε καλέσω αργότερα;» με ρωτάει διστακτικά.
«Όχι, βέβαια, τι χαζομάρες λες! Εσύ δεν με ενοχλείς ποτέ! Αντιθέτως μου έφτιαξες την μέρα!» την διαβεβαιώνω αμέσως για να μην έχει καμία αμφιβολία.
«Εξάλλου, δεν είμαστε δύο ξένοι για να καταφεύγουμε σε τέτοιες τυπικότητες. Εσύ είσαι ο άνθρωπος μου!» συνεχίζω επειδή δεν μ' αρέσει να αισθάνεται παραγκωνισμένη.
«Είμαι στα αλήθεια ο άνθρωπος σου ή μόνο το παρελθόν μας κρατά μαζί τελικά;» με ρωτάει με παράπονο.
«Τι λες βρε αγάπη μου; Γιατί σου περνάνε τέτοιες ιδέες από το μυαλό;»
«Ξέρεις γιατί, δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβανόμαστε. Σε έχω βρει και σε χάνω Δημήτρη!»
«Εδώ είμαι, μαζί σου, έστω κι από μακριά! Είσαι ότι πιο καλό μου έχει συμβεί στη ζωή μου, συνειδητοποίησε το! Συγγνώμη αν σου έδωσα αφορμές να αμφιβάλλεις για μένα, αλλά τα αισθήματα μου παραμένουν τα ίδια. Τίποτα δεν άλλαξε, ούτε στο παραμικρό. Σ' αγαπάω Ελπίδα, εμπέδωσε το! Εσένα αγαπάω μόνο! Καμία γυναίκα δεν κατάφερε τόσα χρόνια να μπει στην καρδιά μου. Τώρα θα το καταφέρει που έχω εσένα δίπλα μου;»
«Κι εγώ σ' αγαπάω Δημήτρη και φοβάμαι ότι απομακρύνεσαι. Δεν μ' αρέσει να γίνομαι παρανοϊκή ούτε να κάνω σκηνές ζηλοτυπίες, αλλά δεν μπορώ να ελέγξω τις αντιδράσεις μου.»
«Δεν έχεις τίποτα να ζηλέψεις σου είπα όλη την αλήθεια για χθες, πίστεψε το!»
«Σε πιστεύω Δημήτρη, όμως για μένα αυτή η κατάσταση δεν είναι η καλύτερη.»
«Το ξέρω και δεν θα σου κρύψω ότι συμπαθώ την Jessica, γιατί θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής απέναντι σου. Θέλω να την βοηθήσω και να της σταθώ και σαν φίλος εκτός από δικηγόρος, αλλά μέχρι εκεί. Έχει περάσει κι αυτή πολλά κι αν ήξερες πόσο μπλεγμένος είναι ο άντρας της, θα καταλάβαινες για ποιο λόγο ασχολούμαι τόσο μ' αυτήν την υπόθεση.»
«Κατανοώ ότι η ευσυνειδησία σου σε οδηγεί να σταθείς στο πλευρό της τώρα που νιώθεις ότι σ' έχει ανάγκη, αλλά κάτι που αρχίζει ως φιλικό ενδιαφέρον μπορεί γρήγορα να μετατραπεί σε κάτι άλλο πριν καν προλάβεις να το πάρεις χαμπάρι.»
YOU ARE READING
Διπλός Πειρασμός
RomanceΆραγε πώς γεννιέται από ένα τίποτα η επιθυμία; Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας, ο έρωτας πώς αλλάζει σε μακρινή ανάμνηση; Άραγε πώς μπορεί η ανάμνηση να σβήνει μες στο τίποτα; («Κυκλικό», ΝΧ, 47)
