Διπλός Πειρασμός

Κεφάλαιο 5

Δημήτρης

Μόλις τελειώνω από τη δουλειά πάω για μια μπύρα με δυο συναδέρφους μου. Συνήθως αποφεύγω τέτοια καλέσματα και όλο βρίσκω και μια δικαιολογία για να μην πηγαίνω, αλλά σήμερα έχω ανάγκη να βγω για λίγο έξω, να ξεσκάσω από την καθημερινή μου ρουτίνα. Πηγαίνουμε σε μια μπυραρία κοντά στο γραφείο και η ώρα περνάει πιο ευχάριστα από όσο περίμενα. Πίνουμε, αστειευόμαστε, φλερτάρουμε με τις κοπέλες στο μπαρ και παρότι σε άλλες περιπτώσεις δεν θα είχα κανέναν ενδοιασμό να το προχωρήσω παρακάτω με την ξανθιά που μου την πέφτει απροκάλυπτα από την ώρα που μπήκαμε στο μαγαζί, σήμερα δυο πράσινα μάτια έχουν κάνει κατάληψη στο μυαλό μου.

Απορώ γιατί την σκέφτομαι ακόμα. Δεν είναι ο τύπος μου και σίγουρα δεν είναι μια κοπέλα που θα αρκούταν σε κάτι περιστασιακό μιας κι εγώ δεν μπορώ να της εγγυηθώ την σταθερότητα που αναζητά. Άσε που συν τοις άλλοις είναι παντρεμένη κι όσο αποφασισμένη να είναι για να πάρει διαζύγιο, αμφιβάλλω αν μπορεί να ξεγράψει τόσο εύκολα το παρελθόν και να προχωρήσει παρακάτω. Καλύτερα λοιπόν να μην μπλέξω σε μια τόσο περίπλοκη κατάσταση, όταν κι εγώ ο ίδιος δεν ξέρω τι ζητάω.

Ξαναγυρνάω την προσοχή μου στην παρέα μου και μετά από έναν ακόμα γύρο με μπύρες αποφασίζω να την κάνω. Χαιρετάω τους υπόλοιπους, ανταλλάσω τηλέφωνα με την ξανθιά που δεν πτοήθηκε καθόλου ούτε όταν αποφάσισα να φύγω μόνος μου και επιστρέφω στο σπίτι μου. Κάνω ένα μπάνιο για να χαλαρώσω κι αφού ρίξω μια ματιά σε κάτι δικογραφίες για την αυριανή μέρα, πέφτω να κοιμηθώ.

Ο ύπνος μου είναι ανήσυχος και δυο ζευγάρια μάτια εναλλάσσονται συνεχώς μπροστά μου, καθώς το πράσινο μετατρέπεται σε μπλε. Δυο γνώριμες θάλασσες που τόσα χρόνια με κρατάνε στο βυθό τους και δεν μ' αφήνουν να πάρω ανάσα. Προσπαθώ να ξεφύγω από τα δεσμά τους αλλά δεν τα καταφέρνω. Νιώθω να πνίγομαι και πετάγομαι ιδρωμένος από τον ύπνο μου.

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και βάζω να πιω ένα ουίσκι για να συνέλθω. Πίνω το μισό ποτήρι στην πρώτη γουλιά και αφήνω το αλκοόλ να κάψει τα σωθικά μου. Είχα καιρό να δω την Ελπίδα στον ύπνο μου, αλλά μόλις εμφανίστηκε μια άλλη γυναίκα που κίνησε έστω για λίγο το ενδιαφέρον μου, κατευθείαν εκείνη ξεπρόβαλλε από το υποσυνείδητο μου. Φαίνεται ότι ακόμα και σαν οπτασία στα όνειρα μου απαιτεί να είμαι μόνο δικός της. Πως γίνεται αυτό; Μήπως εγώ αρνούμαι πεισματικά να την αφήσω οριστικά στο παρελθόν μου;