UNPREDICTABLE LOVERS (EDITING)

Chapter 1

 

 **

“EXCUSE ME B*TCHES”

Sigaw ko sa mga nakaharang sa hallway,

Agad naman silang nagsi-aisan, DAPAT LANG KONDI, maaalis na sila sa over polluted na mundong to..

All eyes sila sa akin,

Well,alam ko kasi

IM PRETTY AND RICH,

Hindi naman sa nagmamayabang pero that’s the truth,

Im THE MOST HONEST PERSON SWEAR!..

“You’re late again Ms.Bernardo” Bungad ng panot naming teacher,.

“Yeah right” Sagot ko naman, pake ko sa kanya..

“Do you know what time it is? It’s already 9:30 and for your information Ms.Bernardo, you’re 2 hours late”

“Who cares? I know what time it is because we have lots of clocks in our house and I have one also here in my bag, PAPASOK AKO KUNG KAILAN KO GUSTO,WAG MO AKONG PAKEALAMAN, HINDI KITA PINAPAKEALAMAN”

Derederetso na akong umupo sa upuan ko.

“Grabe walanghiya talaga ang babaeng yan” Bulong ng isa kong classmate,

Hindi ko na siya tinignan, binato ko sa kanya yung libro na nasa desk ko, YUN sapol!

She deserves it, ANLAKAS NG LOOB NIYA HAH!,

Discuss ng discuss ang panot na yan, WALANG KWENTA NAMAN ANG LESSONS EH, 3rd year college na pala ako,

Hindi ako magaling, NOON lang,

Naisipan kong ilaBas yung itouch ko at nagpatugtug nalang mas maganda pa kesa sa boses niyang garadgad.! MY GOSHH!

…

“MS.”

“MS”

May kumakalabit sa akin,! Aiist, natutulog yung tao punyetaa!!..

Malilintikan ka sa akin kung sino ka man.

“WHAT CANT YOU SEE I’M SLEEPING” I SCOLDED HER

“uwian na po kasi eh, maglolock na kami ng rooms”

Anong oras na ba?

WHAT?? 5:00 NA?? Haha, I slept for almost 8 hours, WELL, BAGO YUN..

I get my bag and left without saying thank you to the girl, Im a type of a person who doesn’t says “THANKYOU” WHY WOULD I RIGHT? I told you hindi ako mabait..

Umuwi na ako, with my Mercedes Benz, Bigay sa akin nung so called DADDY KO,.

Magpabili kaya ako ng marami para mawalan sila ng pera, haha, SO EVIL Ian,

“Madam,Wala po yung daddy at mommy mo pumunta sa New York may business trip daw”