XXX 2.BÖLÜM XXX
Tam uykuya dalacagim anda jimin'in beni omzumdan dürtmesiyle uyandim
"Kalk prensez,satomuza geldik"
Gözlerimi acmak istemiyorum...DUR BIRDAKIKA,JIMIN BANA PRENSEZ MI DEMISTI?!?Ilk defa abimden baska birisi bana prensez demisti.
"Dalga gecme jimin, okuldan ancak hapisane olur ne satosu ya"
Diyerek sanki hic umrumda olmamis gibi arabadan indim.
Su an kalbim öyle böyle atiyorduki,nasil anlatsam, HA! Sanki nutella gawanozunuz bitmiste dolabi acdiginizda yeni dolu bir gawanoz buslussunuz gibi.
Kalbim su anda sadece yerinden cikipta jimin'e sarilmak istiyordu,jimin'e sarilipta kokusunu icinde cekmek istiyordu. Beynim kalbimden nefret ediyormus gibi bana tam tersini söyliyordu *yaw he he,sen gec o jimini git bi ders calista adam ol , avukad ol* beynim tam ebemin söyledigi sözleri söyliyordu.
Ebemin artik yasamadigini göz önüne alarsak,artik söyliyemezdi demi?
Tabi bunu beynim'mi yoksa ic sesim'i söyliyordu daha ayirtamamistim.
Ben mal mal bunlari düsünürken jimin coktan okul bahcesinde oturan arkadaslarinin yanina gidiyordu,bense burda sokak lampasi gibi dikiliyordum.
*isallah bi tasa takilirsinda kafa üstü camura düsersin* ben bedua ederken jimin'i takmiyormus gibi sinifima ilerledim. Jimin benle ayni sinifa gitmedigi icin yanimdaki yer bostu. Cantami bos sandalyeye atigim gibi kendimi onun yanindaki bencereye yaslanmis olan sandalye'ye atim. Kafami kolarimin arasina alip masamin üstünde yatmaya calistim ama gelerim gercek hayata, uyuyabildimi? Tabikide hayir!
O APTAL aklimdan cikmiyordu.
Acaba oda bana karsi biseyler hisediyorda arkadasligimizi tehlikeye atmamak icinmi söylemiyor? Bunun gibi sorulari kendi kendime cözmeye calisirken,sacimla birisinin oynadigini hisetim.
O kisinin jimin olmasini umarak kafami hafifce kaldirdim we saclarimla oyniyan kisiye baktim. Bakmamis olaydim. Yazik oldu gözlerime.
Oruspu cocugu,okulun sapigi minhoo..
O bana hala hayvan gibi siritirken bende onu nasil dövecegimi düsüniyordum. Su anda onun yüzünün ortasina böyle cok güzel bi tekme gecirsem güzel olurdu aslinda. Cirkin yüzü bari biraz bir insana benzerdi. Kendi kendime *allahim neden gereksiz insanlar degilde iyi insanlar cabuk öliyor* diye gecirdim. Su an sinirimi sadece cokolatali süt gecirirdi. Aya kalkip kantile dogru gideceken minhoo bilegimden tutu.
"Nereye gidiyorsun? Bende seninle gelecegim"
Buna karsi bende alayla gülüp bilegimi tutan ele bakarak"neden benimle ilgileniyorsun? Ilgilenme bence,sokya o güzelim gözlerini yerinden cikarip makarnamin yaninda köfte olarak yiyerim. Ha o parmaklarinida sosis olarak."
Bunlarin hepsini sakin bi sekilde söylemistim. Böyle konusunca insanlar benden daha cok korkuyorlardi. Yüzümde hicbir duygu olmadan.
Elimi ondan kurtardigimda tam gideceken yine onun o insani sinir eden sesini duydum.
"Neden böylesin, neden sana birisinin yaklasmasina izin wermiyorsun ? Arkadas olabiliriz diye düsünmüstüm."
Arkami döndüp ona *ciddi misin? Yoksa mal'misin?* diye bi bakis atim.
"O arkadas düsüncülerin nereye gitigini iyi biliyorum"
"Akilisin"diyerek pic bi gülüs sergiledi.
Bilegimi yine tutugunda beni kendine cekti. Tamam. Biti. Bu bardaga sigan son damlaydi.
"Senin o düsüncelerini alir müsayit biyerine sokarim! Simdi cek o LANET ELLERINI BILEGIMDEN YOKSA KIRARIM!"
Simdi bagiriyordum. Siniri acmisti.
"Gercekten mi? Göster bakalim nasil kiriyorsun. Cok merak etimde."
Bunu söylerken yüzündeki pic gülüsü büyüyordu.
"Emin misin? Pisman olacagin seyler söyleme bence."
O daha bi kelime bile edemeden dizimle onun müsayit bi yerine sertce wurdum. Bu hamlemle aninda yeri 1.80 uzanip boyladi.
Kulagina dogru eyilip bu sefer ben pic bi gülüs yerlestirdim yüzüme" elin sana daha lazim olur diye lazim olmayan biseyi kirsam daha iyi olur diye düsündüm" diyerek ona son bi bakis atim aya kalktim. Siniftan cikmak istiyordum ama bunu bile yapamiyordum. Sinif kapisinin önü doluydu. Herkes bizi mi seyrediyordu? Bunlarin hayati yok muydu ya? Arkalardan bir kiz tam minhoo'nun fotorafini cekerken "SIKTIRIP GIDIN LAN" diye bagirdigim an hepsi nereye gideceklerini bilmiyip birbilerline carparak biyerlere kacmaya basladilar. Güldüm. Benden bukadarmi korkuyorlardi. Oysaki eskiden ben onlardan korkardim, ne cabuk rollerimizi degistirdik.
XXX FLASHBACK XXX
"YAPMAYIN ARTIK YALVARIYORUM!"
Yanaklarimdan damlayan gözyaslarimi silmeye gücüm kalmamisti artik.
"ABI GEL BENI NOLURSUN AL BURDAN...lütfen" diye bagiriyordum sadece. Biraz daha wururlarsa artik bagirmaya gücümde kalmicakti.
"Noldu canim? Canini mi yaktik? EZIK!"
Bitti. Artik dayanamiyordum. Yorulmustim,hayatan,insanlardan,mutlu gözüken ciftlerden,ailelerden, HERSEYDEN!
Artik sadece ölmek istiyordum.
Artik savasa bilmek icin gücüm kalmamisti.
Etrafimda cembel kurmus kizlara son birkes "BEN SIZE NAPTIM? NEDEN BANA BUNLARI YAPIYORSUNUZ?" diye bagirarak sordum. Nerden bilebilirdim ki sorumun cevabi güzel bir yümrük olacagini? Agizimdaki metal tadini aldigim an anlamistim dudagimin patladigini.
"SEN BIZE BAGIRDINMI? BIZIMLE NASIL KONUSTUGUNA DIKAT ET EZIK!"
Aya kalkmaliydim ,burdan gitmeliydim. Nereye olursa olsun umrumda degldi sadece gitmek istiyordum.
Aya kalktigim anda gözlerimin önü kararmisti.
Artik tek dilegim su an ölmüs olmamdi.
Ama ne beyaz bi isik,nede beyazlara bogulmus bir dede göriyordum.
Her dilegim gibi bu dilegim'de kabul olmamisti...
MERHABA!
Her gün bu saatlerde hikayemin yeni bölümünü yayinlicam😊
Ilk bölümde bana 💌 we 🌟 werenlere tesekür ederim❤
