XXX 10.BÖLÜM XXX
Üc hafta gecti onu taniyali.
Üc hafta iceresinde ona baglandim.
Üc hafta iceresinde onu sanki hayatim boyunca tanidigim biriymis gibi davranmaya basladim.
Üc hafta. Sadece üc hafta. O bunu nasil basarabilmisti? Ben onu nasil sevmeye baslamistim? Onla ne ara "arkadas" olduk? Bilmiyorum. Tek bildigim artik onu kaybetmekten korktugum. Üc hafta iceresinde onla bulustuk,gülüstük,eylendik,takildik,baskalari hakinda alay etik,küstük,baristik,birbirimiz hakinda alay etik,sevdik...sevdik'mi bilmiyorum ama ben onu sevmeye basladim. Ona hayatimdan daha bisey anlatmadim ama o bana bakinca sanki herseyi biliyormus gibi bakiyordu. Sanki beni hayatim boyunca taniyormus gibi bakiyordu. Üc hafta'da bunlari birisine karsi hisetmek delice bisey'mi yoksa sadece bana'mi öyle geliyor. Onun hakinda tek bildigim yakisikli,güzel,kasli,egosunun üstüne cikabilecek hicbirseyin olamasi,gözlerinin güzeligi, bana sadece bikere bile sarilmis olsada birisine sariliken werdigi sicakligindan baska bisey bilmememe ragmen onu sevmem dogru mu? Belki sadece benim yanimda böyledir? Onu tanimak istiyorum. Ilk defa birisini tanimak istiyordum. Ilk defa birisiyle ilgileniyordum. Ilk defa birisinin beni'de sevmesini istiyordum.
O kisinin'de min yoongi olmasini istiyordum.
Ya oda jimin gibi beni terk edib giderse. Sadece bu düsünce yüzünden onu sevmemeligim ona asik olmamaligim diye kendime tekrar ediyordum. Ama o karsima ciktdigi we o güzek kahve rengi gözleriyle benim gözlerime baktigi an hicbirsey düsünemiyordum.
Onun beni terk etmesinden, beni bi kenara atip jimin gibi gitmesinden korkuyordum.
Lanet olsun...ne olsursa olsun kalbim beni dinlemiyordu.
Suga yüzünden artik hergün sabahin sekizinde kalkiyordum. Beni buna üc hafta iceresinde alistirmisti.
Alarm felanda kurmiyordum. Birden bire kalkiyordum. Öylesine. Sanki hic uykum yokmus gibi. Sonrada yatamiyordum. Aklim hep ondaydi.
Aklima saatin sekiz oldugu yeniden gelince ders su an baslamis oldugunu hatirladim.
Beki suga neden sabahin altisinda beni kaldirmaya gelmemisti? Bügün cuma'ydi. Normalde coktan kapima dikilmis kapimi kiriyor olmaliydi.
Ama yoktu. Telefonumu alip onu aradim. Cevap yok.
Telefonumu komidinin üstüne koyduktan sonra aya kalkip banyoya gitim. Islerimi bitirdikten sonra asaga indim. Kapiyi acacagim anda durdum. Birsey eksikti. O eksikti. Su an bu kapinin ben kalkmadigim icin coktan kirilmis olmasi lazimdi. Icimdeki onun gitmis olmasi korku cogalirken kapiyi acip onun evine dogru kostum.
Sizle bastim. Acmadi. Kapiya wurdum. Acmadi.
Nerdeydi?
Gitmis miydi?
Beni biraktimi?
Gözlerim yanmaya baslamisti. Onun nesi oliyordumki beni birakmasi onun umrunda olsunki? Benim neden umrumdaydi?
Son kes kapiya wurduktan sonra"nerdesin...kapiyi ac lütfen " dedim. Sesim titriyordu. Bundan nefret ediyordum. Beni gücsüs gösteriyordu. Ama su an aglamaktan baska bisey yapamiyordum. Oda gitmisti. Ona baglandigim an gitmisti..jimin gibi.
Elimin tersiyle gözyaslarimi silip okula dogru yürüdüm.
*belki okuldadir.*
Ic sesim ilk defa dogru bisey dedigi icin önce onu kutlayip bu düsünceyle okula kostum. Beni uyandirmayi unutmus olmali. Demi?
Kücücük bir umut wardi. Onunda sönmesinden korkuyordum.
Okula wardigimda saat 09:00'di.
Ikinci ders baslamis olmaliydi.
Sinifa bir öküz gibi daldigimda gözlerim hemen sirama kaydi.
Yoktu...onun belki baska bir yerde oturuyordur düsüncesiyle bütün sinifa baktim..ama yoktu.
"Zeynep yine gec kaldin."
Hocayi takmayip sirama gectim.
Hala umudum wardi. Belki uyuya kalmistir. Okula gelecektir....ama benim o yumruklarimi duymustur. Ayi gibi yatmiyordur herhalde...
Ayi gibi yatiyordur isallah...we birazdan'da gelir..
Gelmedi..
Okul bitisi herkesi terseyip'de okuldan cikmistim.
Evime wardigimda anahtarimi kapiya sokacaken aklima belki eve gelmistir diye bir düsünce geldigi icin. Anahtari yere tüsürüp onun kapisina dogru kostum.
Elimi zile basmak icin kaldirdigimda öyle kaldim. Basamadim. Korkuyordum. Acmicak diye. Gitmistir diye. Jimin gitiginde hisetigim seylerin aynisini hisediyordum su an..sadece biraz daha cok acitiyorlardi..
Jimini cocuklugum boyunca taniyordum. Ama sugayla üc hafta önce tanistik..tamda ona baglandigim anda gitigi icin...daha cok acitiyordu. Yada gitmedi. Kücük bir umut gene yanarken elimi yawasca zile yöneltim. Basamadim yine...
Gözyaslarim yanaklarimdan süzülürken elimi yumruya cevirip kapiya wurmaya basladim.
Wurdum,wurdum,wurdum...ama kimse acmadi. Yoktu iste. Gitmisti.
Oda herkes gibi beni birakmisti.
