APTAL!

30 5 4
                                    

Artik eve gitmeliydim galiba. Saat 00:00 olmustu we ben hala deniz kenarinda bir banka oturiyodrum. Üsiyordum. Üsümem normal cünkü üstümde hala okul uniformasi wardi. We dedigim gibi bu lanet formanin etegi cok kisaydi. Su an yanimda bir sevgilim olsa bana "ceketimi sana satimi ?"derdi herhalde. Bu siralar hepsi öküz oldugu icin onlari böyle hayal edebiliyordum. Hicbir zaman'da sevgilim olmicagina göre bu hayalardanda kurtulmam lazim.

Bacaklarimi kendime cekip kolarimi dizlerime doladim. Belki böyle oturursam biraz olsun isinirdim diye. Eve gitmek istemiyordum. Eve gidersem yine agliyacaktim. Yine herseyi hatirliyacaktim. Yine kirilacaktim. Kalbim zaten kirikti daha nekadar kirilabilirdi ki?
Yan tarafimdaki banka bir cift oturdugunda gözlerimi devirmeden edemedim. Oturu oturmaz birbirini yemeye baslamislardi. Cidden bundan ne bok anliyorlardi? Bunu yapinca mutlu mu oliyorlardi? Bunu yapinca gercekten kalpleri yerinden cikacak gibi atiyormuydu? Anliyamiyordum. Bence igrenc biseydi. Baskasini öpmek bukadar güzel bir duygu muydu? Benim icin sadece sarilmak ve kendini güvende hissetmek güzel bir duyguydu. Artik abimde yanimda olmadigi icin kimseye sarilamiyordum.

Aklima jimin geldi. O bana sarildiginda kendimi güvende hissediyordum. Önceden bu hissi bana sadece abimin werebilecegini sanmistim. Ama jimin o duygumuda alip giti. "Neden geri gelmiyorsun? " gözlerim yine yanmaya basladiginda kafami kaldirip gökyüzüne baktim"neredesin?" yanagimda bir islaklik hisetdigimde agladigimi anlamistim. "Sende beni özliyormusun?"

"kimden basediyorsun?" kafami yana cevirip bana bakan mavi sacli suga'ya baktim. Ay isigi onu burdan bakinca daha güzel gösteriyordu. Ne diyorum ya ben? Bu cocuk cirkin ördek yawrusu bikere. " cirkin ördek yawrusu geri geldi" dedigimde basini sabir dilermis gibi gökyüzüne cevirdi " yanina oturabilirmiyim?" yanimda oturmak mi? Yok daha neler! Zaten okulda bütün gün yanimda oturiyordu. Kiyafetlerine bakilirsa o coktan eve gidip üstüne kalin biseyler giymisti.
"Neden?" diye sordugumda " baska yer yok cünkü" etrafimdaki banklara baktim. Daha yeni burda yiyisen cift gitmisti. Galiba onlari rahatzis etmistim. Ohh canima deysin. Isallah birdaha öyle birbirlerini yerlerse cocugun tükürüyü kizin bogazina kacarda kiz orda öksürmekten ölür.
Icimden amin derken" banklarin hepsi bos" dedim. Beni takmayip sol tarafima oturdu. "Umrumda degil"
Kafami dizlerime yaslayip onu izlemeye basladim. Bir insan yandan bile bukadar güzel gözükebilir miydi? *hani o cirkin ördek yawrusuydu?*
Ic sesim kendime gelmeme yardimci olmustu. "Zaten öyle" dedigimde. Bunu sesli söyledigimi anlamamistim. "Ne?" kafami denize dogru cevirip "yok birsey" dedim. "Hep kendi kendine mi konusursun?"
Bu soruyu biraz düsünmüstüm.
Jimin yoktu. Abim yoktu. Ailem yoktu arkadasim yoktu. Bu aralar hep kendi kendimle konusiyordum cünkü konusacak baska birim yoktu. "Konusacak baska birim yok" dedigimde. " ben warim" demisti. O mu? Onla mi konusacaktim? Ona bir sirimi söylesem yarin her ülkede ana haberlere cikardi. "Güzel bir sakaydi" dedigimde gözlerini devirdi "su an ciddiyim." ona saskin gözlerle baktigima "senin hakinda örenmek istedigim cok sey war. Gizemlisin. We bu beni kiskirtiyor." dedigine gülüp " gizemlimi? Hmm..." diyerek gectim.
"Tamam sabah dedigim sey icin özür dilerim. Ne yasadin bilmiyorum ama seni bukadar sinir edecek bisey söyledigim icin üzgünüm." yok artik! Benden özürmü dilemisdi? " hayirdir?" diye sordugumda "hayir?" dedi. Gülümsedim.

" demek gülümserken böyle görüniyorsun. " gülümsemem aniden sildindi. "Baska bi yere bakarmisin , yada baska bi yere otururmusun? Özürünü de istemiyorum. Insanlar ayni hatalari yine yapar. " gözleri hala benim üstümdeyken" ben yapmam" dedi.
Hah. Yapmazmis.

Aya kalkip eve dogru yürüdüm. Bu malin gidecegi yoktu. Oda kalkip arkamdan yürümeye basladi. "Baska bir yoldan git" dedigimde "hayir" dedi. Acik ve net bir sekilde. Off'layip devam yürüdüm. Arkama baktigimda bana gülümsiyordu "sana bisey yapmicam korkma. Gecenler üstüme atladigin icin bunu birdaha yasamak istemiyorum. Ölecektim resmen." dediyi seye karsi gözlerimi devirdim.
"Senden mi korkacakmisim? Buda güzel bir sakaydi. Sende cok sakaciymisin ya" dedigimde önüme dönüp devam yürüdüm. Kikirdamasini duydum. Su an cidden nasil göründüyünü görmek istiyordum. Ama bakamazdim. Gözlerimi seviyorum.

APTAL!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin