Alıça bir nefes verdiler
Gölgesinde oturup
Nefeslerini yediler
O koskoca gövdeler
Toprağa tutunup
Göklere yükseldiler
Bir birer birer
Bir dalda durup
Bin söz verdiler
Kalplerinde gemiler
Sularını köpürtüp
Yaşamayı öğrendiler
Ölümeydi sefer
Işıklardan tutup
Kendilerine değdiler
Mehmet TÜRSUN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYA #Wattys 2020
PuisiYazılanlar unutulmayacak, tarihe and içerim Söyledikçe kaybolmayacak bildiklerim Uğruna yanan can gibi sızlatsada Issız değil duygular kalemle betimlenecek.
