Gelgitlerin koynunda yatıyorum bu aralar
Gece mehtaplarında
Bir mülteci gibi...
Hüzüne vuruyor kıyılarını yokluk
Ve can veriyorum sessiz sedasız
İmdat diyecek takatim kalmadan
Dünyanın gözü önünde
Üstelik kapatmayı seçtikleri halde...
Bir melek şarkı söylüyor
Islığının eşliğinde rüzgarın
Güzel, çok güzel...
Bir kadın, uzatıyor ellerini bana
Küçücük bedenimle ben
Bir deniz yutarken
Cennete değiyorum...
Burnumda, aklımdan hiç çıkmayan annemin kokusu
Ve şimdi anlıyorum ki
Yaşamak gerçeğinden daha güzel ölüm uykusu.
Mehmet TÜRSUN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYA #Wattys 2020
PoesiaYazılanlar unutulmayacak, tarihe and içerim Söyledikçe kaybolmayacak bildiklerim Uğruna yanan can gibi sızlatsada Issız değil duygular kalemle betimlenecek.
