Ateşi toprak söndürür
Kini kan öldürür,
Merhametin sustuğu yerde
Vicdanın beşiğine düşen ilk tohum,
Katlinin katilidir kafamın içindeki sesler
Bilgiyle cehaletin sofrasında,
Hayat diye toprağa dokunan
Baharın okşadığı söğüt yaprakları misali
Bedenimin milyon ışık yılı ötesinde
Ruhumda
Uyku adındaki başlangıç
Çılgınlık gelir aklıma
Aklımı kaçırırım çılgınlığa dokununca,
Hiç bu kadar kalabalık kalmamıştım
Bilinmez bir başta sonuna varmamıştım
Seni güzel bir oyada gördüm
Ben o oyada nakıştım
Sen resmimde bir boya
O boyayla karıştım,
An ile zaman gibi
Akşamda al ummanda sal gibi
Korkuyorum!
Küreklerim yok bu ummanda
Korkuyorum!
Bir melek ölümü giymiş
Merhamet yok zamanda.
Mehmet TÜRSUN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYA #Wattys 2020
PoesíaYazılanlar unutulmayacak, tarihe and içerim Söyledikçe kaybolmayacak bildiklerim Uğruna yanan can gibi sızlatsada Issız değil duygular kalemle betimlenecek.
