Aklımın süzgecinden
Karanlık kafesleri örüyorum
Çocukların aynalara dalan
Yüzlerinde gece yarıları,
İklim ki dalları kırık
İnsan kalplerinde
Yüz tutmuş unutulmaya
Unutulmayacak,
Ne umutlar ekilmiş
Bağlarında hüzünün
Kavuşmak arzusuyla
Acısını yıkarken
Ateşi yaktıları suyla,
Biçilmiş ve biçilendir
Takati olmayan sesimizin
sevdaları hep umutlu
Ayrılıkları hep ikimizin.
Mehmet TÜRSUN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYA #Wattys 2020
PuisiYazılanlar unutulmayacak, tarihe and içerim Söyledikçe kaybolmayacak bildiklerim Uğruna yanan can gibi sızlatsada Issız değil duygular kalemle betimlenecek.
