Hər Şey Bir Payızda Başladı..[TAMAMLANDI]

2.bölüm."İlk gözyaşı..."

İllər keçmişdi artıq 4 yaşlı qaraqaş, qara göz şirin bir qız olmuşdu.Sanki, adının gözəlliyi üzünə vurmuş bir mələk idi..İlk sözüdə ana olmuşdu ona necə ehtiyacı olduğunu hiss eletdirmək üçün..Yox,Yox yanlış anlamıyın anası onun maddi tələblərinin hamısını yerinə yetirmişdi bəs mənəvi?!
Səhər saat 07:00-da iki körpəsini yatılį qoyub gedir və axşam saat 20:00da gələrdi.Artıq 21:00da Mədinə yatmış olurdu.24 saatlıq bir gündə anasını 1 saat görə bilən bir körpə düşünün...
Anasını bir sözünü eşitmişdi uşaqlıq psixologiyasına təsir göstərəcək bir söz...Xalası qonaq gəlmişdi həmin gün.Qapının arxasında dayanan Mədinə birdən hıçqıra-hıçqıra ağlayaraq çölə çıxmışdı.Ağlayışından heç üzərinə gələn maşının siqnalını belə eşitməmişdi..Və birdən bir əl onu tutub saxladı və 8 çəkdi..
"Noyub sənə Mediş? :(" dedi Emin üzülərək..Sanki bu sözə bənd olan Mədinə ağlamağa başladı...
"Anam meni çox istəmiy ..."
"Elə şey olay Mədiş? Bütün analar uşaqlayını çooox istiyiy"
"Mənim anam məni çox istəmiy heç vaxtda istəmiyib Emiy"...
"Haydan biyiysən axı Mədiş?"
"Xayama dediki,nə qəyət iş gördüm mən? Bu başıbatmış Rəhimnən(Mədinənin atası) ona göyə evyəndimki, işdən çıxım yahat otuyum evimdə..Ama o biy uşağı qucağıma veydi..İndidə evi satmaq istiyii..."
Mədinə evdən çıxanda eşitməmişdiki,anasıyla atası artıq ayrılırlar...