Hər Şey Bir Payızda Başladı..[TAMAMLANDI]

"Final!"

Kənanın dilindən:

"Anaaa nə oldu hazır olmadı Yusif??" Deyib maşını işə saldım.
"Gəldik...Gəldik...Ay oğul axı 3 yaşında uşağı indidən məzarlığa aparmaq yaxşı deyil..Sonra yuxusuna girib eliyər.Bəlkə Yusifi aparmıyasan hə??"
"Yox hələ gec qalmışıq gəlin getdik"
Yol boyunca heç nə danışmırdım 3 il bundan qabaq olanları fikirləşirdim əslində yadımdan heç çıxmırdı bur dəfə də olsun...

3 il əvvəl :
"-Kənan qorxuram..."
"Qorxma sevgilim,hər şey yaxşı olacaq.İnan mənə.Üçümüzdə burdan çıxacıyıq gözəlim..."
"-Səni sevdim həmişədə sevəcəm! Sənə yalvarıram əgər mənə bir şey olsa oğlumuza yaxşı bax.."
"Sənə heç nə olmuyacaq..."
İkimizdə gözyaşlarına boğulmuşduq.Ürəyimizdə ikimizdə hiss eliyirdikki,nəsə olacaq ama dilimizə gətirə bilmirdik...

5 saatdan sonra:

"Təbriklər nur topu kimi oğlunuz oldu" deyib tibb bacısı onu mənə uzadanda Mədinənin necə olduğunu soruşdum.
"Başınız sağolsun..."
Hamı ağlayırdı...
Ondan sonraki bir həftə olanları xatırlaya bilmirəm.Deyilənə görə Yusifə o sevgilimin qatilidi deyib hətta övladlıqdan belə silmək istəmişəm.Hər gün içib-içib məzarlığa gedib orda sızıb qalırdım.
Çox çətin idi mənə hər şey.Alışa bilmirdim onsuzluğa.Evimizdən onun  səsinin,gülüşünün,qoxusunu əskikliyi.
Allahım!! 3 ildiki,mənim heç bir hissim dəyişmədi.Gözdən iraq olan könüldəndə iraq olarmış deyilən məsələ inanmıyın çünki onun yoxluğu həyatımda 3 ildi bilinir...

Yusif doğulandan 2 ay sonra onu qucağıma verdilər.Çox məsum idi.Əslində mənim haqqım yox idi o anasız doğulmuşdu.Onun doğum günləri anasının öldüyü gün idi.Onu atasız qoymamalı idim.Həm Mədinəyə də söz vermişdim axı..
İlk dəfə əlimdən tutduğu an...
O zaman həyata döndüyümü anladım....

                         ***
Salam canlar.Buyurun qısa bir final bölümü.Fikirlər? Ona görə qısa yazdımki,istəmədim çox duyğusallıq olsun.Hələlik canlar ✋💞

Son olaraq,çalışaq sevdiklərimizin qədrini bilək.Həyat qısadı.Dəymiyək xətrimizə.Bilə bilmərik sabah onu görə biləciyik ya yox..