✔️Ang Simula Ng Kahapon (AELBI)COMPLETED

CHAPTER TWENTY EIGHT(Sa Piling Niya)

ILANG ARAW na hindi kami nagpansinan ni Armina. Kahit pagkatapos ng pasko ay wala pa ring naging matinong usapan sa pagitan namin. Si Luisa ay bumalik na sa America. Nang gabing iyon ay minabuti ko nang kausapin ito nang masinsinan. Iginala ko ang tingin sa buong sala ngunit wala siya roon.
Tatanungin ko sana ang mga katulong namin nang maalala kong pinag-day off nga pala sila ni Armina dahil sa katatapos na pasko. Dahan-dahan kong tinungo ang silid naming mag-asawa. Nabungaran ko sa labas ng pintuan ang alagang aso ni Armina. Iwinagaway pa niya ang buntot na tila binabati ako. Ngunit 'di ako natutuwa sa ginagawa nito. Kapag nakikita ko itong si Puti ay nasusuklam na ako. Naaalala ko kasi si Xander sa asong ito. Naging usapin pa nga namin itong mag-asawa noong bagong kasal pa lamang kami. Gusto kong ipatapon ito ngunit nagmakaawa si Armina. Mahal na mahal niya ito. Habang ako ay 'di man lang niya magawang mahalin. Nakakapanibugho sa totoo lang! Agad ko itong sinipa nang akma itong lalapit sa akin. Humalinghing ito dahil sa parteng nasaktan ko. Napangisi na lang ako.

Nang mapansin kong bumukas ang pintuan ng aming silid ay kitang-kita ko ang mga maletang bitbit ni Armina habang papalabas. Tila nawalan ng kulay ang mukha niya.

"What is the meaning of this, Armina?" galit kong sita rito.
"A-alis na ako, Bobby, sawang-sawa na ako sa mga kasinungalingan mo. Alam ko na ang lahat. Ang mabuti pa'y maghiwalay na tayo. Mas kailangan ka ni Luisa ngayon kaya pabayaan mo na akong makaalis!" humihikbi niyang sagot sa akin. Nagulat man ako ay umiral sa akin ang galit.

"Iyon ang akala mo, Armina. Akin ka lang at hindi ka aalis sa bahay na ito dahil asawa na kita!"

Mabilis ko siyang kinalakadkad papasok sa aming kuwarto. Nagpapalag siya habang ipinapasok ko siya. Pagkatapos kong maisara ang pintuan ay mabilis ko siyang hinila sa kama at malakas siyang ibinagsak doon! Kumakahol naman sa labas ang alagang aso ni Armina. Sa sobrang inis ko ay kinuha ko ang baril na nakatago sa kama ko. Natatakot na nag-iiyak lalo si Armina.

"Anong gagawin mo, B-Bobby!" hysterical niyang sigaw sa akin.
Hindi ko na siya sinagot. Agad kong binuksan ang pinto ng kuwarto namin at itinutok sa asong tumatahol ang hawak kong baril.

"Huwag!" sigaw ni Armina.
Napangisi na lang ako. Isang putok ng baril ang umalingawngaw. Bumagsak sa mismong paanan ko ang alagang aso ni Armina. Lalong nag-iiyak si Armina at agad niya itong nilapitan.

PATULOY pa rin ako sa grabeng pag-iyak. Si Puti. Ang alaga naming aso ni Xander ay patay na!

At ang may kagagawan lang naman niyon ay ang aking walang pusong asawa!
Patuloy lang ako sa pagluha habang nakaluhod at nakasampa sa aking kandungan si Puti. Napalingon ako nang marinig ko ang matinis na halakhak ni Bobby.

"Huwag mo na ngang iyakan iyan, Armina! Mabuti ngang pinatay ko na iyan para wala ka nang alaala kay Xander!"
Dahil sa sinabing iyon ni Bobby ay mabilis ko siyang tinakbo at pinagsusuntok. Nang masaktan ko yata ito ay isang malakas na suntok sa sikmura ang naramdaman ko. Hanggang sa mawalan na ako ng malay.

NANG MAGISING ako ay nasa loob pa rin kami ng aming kuwarto. Naramdaman ko ang paghalik at paglamas ng mga palad ni Bobby sa aking dalawang dibdib. Sindak at panghihina ang una kong naramdaman nang maramdaman kong nasa maselang parte na ng ibabang bahagi ko ang mga palad niya. Bigla ay nagising ako at malakas siyang itinulak!

Kahit nanginginig ay agad akong tumayo. Ngunit hindi pa ako nakalayo ay mahigpit ng hinila ni Bobby ang buhok ko. Pilit akong nanlaban, inaalis ang kamay niyang mahigpit na nakahawak sa buhok ko. Tumigil lang ako nang maramdaman ko ang malamig na bagay sa may bandang sentido ko.

"Huwag ka nang lumaban, Armina, kung ayaw mo ring matulad sa alaga mong aso!"
Nag-iiyak na lang ako sa labis na awa sa sarili ko. Hanggang sa pumaibabaw na nga siya sa akin. Ramdam ko ang pagpasok niya sa maselang bahagi ko. Tuloy-tuloy lang siya sa mabilis niyang pagbayo. Mariin niyang hinawakan ang aking panga at pilit na hinahalikan ang labi ko. Ngunit agad kong iniwas ang mukha ko. Ramdam ko ang mapangahas niyang kamay sa dibdib ko.

"A-armina, alam kong hindi ako ang una pero wala akong pakialam!"

Tinitigan ko siya. Naroon ang pinaghalong pait, pagnanasa at galit sa mukha niya. Mariin siyang napapikit. Lalong lumakas ang pag-iyak ko. Lalo niyang binilisan ang paggalaw sa ibabaw ko hanggang sa labasan na nga siya sa loob ko.

Dahan-dahan siyang umalis sa pagkakadagan sa akin. Agad akong umupo sa gilid ng kama namin at wala sa sariling napayakap na lang ako sa hubad kong katawan. Nanginig ako nang maramdaman kong muli ang mga kamay niyang humahawak sa balikat ko. Muli ay nagbigay na naman iyon ng takot sa akin.

Ilang beses niyang akong ginamit ng gabing iyon!

Ilang beses akong nagmakaawa rito ngunit naging bingi lang siya sa bawat pagtangis ko. Hindi na niya ako nirespeto. Oo, asawa ko na ito pero sa papel lang. Hindi ko ito mahal. Lalong hindi ko na siya kayang mahalin sa ginawang pangbababoy niya sa akin! Wala akong nagawa. Naging sunod-sunuran ako sa kaniyang makamundong pagnanasa!
Hindi ko aakalain na ganito kasama si Bobby!