Ale Ja Cię Kocham

~16

Moje oczy się rozszerzyły. Mama stała przede mną z założonymi rękami i analizowała mnie kilka razy od góry do dołu.

- Ale co? - wydusiłam z siebie zdezorientowana.

- Z chłopakiem o kilka lat starszym się umawiasz! I do tego to był chłopak twojej siostry. Jak mogłaś jej to zrobić?

Jej słowa sprawiły, że poczułam w sobie pustkę. Co Lisa jej powiedziała? I dlaczego? Przecież miało być wszystko okej...

- Przecież to nie ja! - broniłam się rękami.

W tym momencie podszedł John. Szedł spokojnym, powolnym krokiem nieświadomy co za chwilę się wydarzy.

- O! Idzie pan. Pan frajer. I ham.

- Proszę mnie tak nie nazywać, dobrze? - John od razu przeciwstawil się słowom mojej mamy.

- Ja mówię tylko prawdę! Zmieniasz dziewczyny jak rękawiczki. Ile ich już miałeś, co?

- Mamo, przestań... - protestowałam.

- Przepraszam, ale o co pani chodzi?

- O to, że zostawiłeś jedna siostrę dla drugiej. Ładnie tak? Wyprowadziłaś się - skierowała wzrok na mnie - od siostry i poszłaś do tego fagasa - pokazała na Johna ręką... I..

-Stop - krzyknęłam zirytowana słowami mamy. Nie mogę tego słuchać. - wzięłam głęboki wdech. - Jeśli Ci Lisa naopowiadała to powiedz gdzie ona jest. Chce z nią porozmawiać.

Mama patrzyła na mnie przerażonym wzrokiem. Nie spodziewała się, że jej odpowiem.

- Chcesz teraz powiedzieć, że ona to wszystko zmyśliła? - wydusiła z siebie kiedy nastała między nami krępująca cisza.

Naprawdę, nie miałam pojęcia co Lisa zrobiła, że mama jest na mnie tak negatywnie nastawiona.

- Więc jak to wszystko wytłumaczysz? - Skrzyżowała ręce i patrzyła na mnie przenikliwym wzrokiem.

- John jest jej wieku. - Pokazałam na niego ręką.

- I nigdy nie byłem z Lisą. Nie miałem też zamiaru. - Wtrącił John równie zirytowany zarzutami mojej rodzicielki.

- Nie wiedzieliśmy, że Lisa jest w Johnie... zakochana - Zarumieniłam się na co John uśmiechnął się z jednej strony.

W tym momencie postanowiłam iść do Lisy. Na pewno jest w domu. Wyminęłam szybko mamę nadal stojącą w wejściu u szybko pobiegłam do pokoju Lisy.