Ben adı nokta noktayım
Siz dünyalara sığamazken,delirten yoksunluktayım
Kimsenin gitmediği bir parkta hiç doğurmayacağım çocukluğumu sallamaktayım
Babası kimdi içimdeki kör kanserin? artık hatırlamıyorum
Çalıntı bir gecelikle parıltılı gerdekler düşlüyorum
Tam dalarken yine yeniliyor rüyalarım gerçekliğin uyanıklığına
Tanımadığım insanları özlüyorum
Yitik bir duanın yaşlanıp ölmesini izliyorum dudaklarımda
Tanrı beni sevmiyor anne biliyorum.
Ben adı nokta noktayım
Bağlandığım bir gülüşün son boğumundayım
Ihtimaller gizlesemde aklımın köşelerine
Onlara doğru yürüdükçe kaybolduğum bir uzaklıktayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Git Denilmiş Lavinia
PoetrySen susarsın ölü oğullar gibi, ben yakacak ağıt bulamam. Kör olur bıçak ağız; kesilirim,konuşamam.
