baka kaldım bir fotoğrafa boğazımda bir düğümle
sanki çocukluğuma değil de kendi evladıma üzülür gibi
keşke mümkün olsaydı zamanı büküp ona sarılmak
kendimden koparak, ona kavuşmak
vurmak ışığını çalan tüm çirkinlikleri
onlar üzerine devrilmeden, yıkmak yaslandığı çürük duvarları
eksiklik ne demek o daha hiç hissetmeden, yama olmak tüm boşluğuna
keşke mümkün olsaydı onu ne kadar iyi anladığımı bilmesini sağlamak
sevgili çocukluğum
ben senin için büyüdüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Git Denilmiş Lavinia
PoetrySen susarsın ölü oğullar gibi, ben yakacak ağıt bulamam. Kör olur bıçak ağız; kesilirim,konuşamam.