ve uçamayacağım kadar sıkışıktı gök
gidip geldiğim yolları bilerken sözlerim
erişmiştim artık ilişiğimi kesebilme keskinliğine
ellerimi uzattım ve kırptım avuçlarımı
kirpiği oldu parmaklarım göz yumuşlarımın
göçümü uğurladım ve döndüm yarınlarıma
belki gelip kalanımı da öldürmek istersin?
ayak izlerimi dolduran delirmiş kumlaryamayabilir mi bende ki çöküntü boşluğu da?
rüzgar bulandırır yine içimi fısıldayarak
ama güneş yükselir mi bir daha aşağılarda?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Git Denilmiş Lavinia
PoésieSen susarsın ölü oğullar gibi, ben yakacak ağıt bulamam. Kör olur bıçak ağız; kesilirim,konuşamam.