Eril bir ateş harlanıyor içimde
ben su arıyorum onlar havasız bırakarak söndürüyor
perdelerime gizlenen varlıklar gibi
alemime yabancı kalıyor sözde soydaşlarım
bükülüyor bir bakışsızlıkla beklentilerimin beli
yokluğun bir kramp ağrısı ve ben üzerine basamıyorum artık ayaklarımın
irademin en bilinçsiz anında havlini kusmaktayım sanki canımın
feryadı sokak yıkan bir çıkmazın içinde
şimdi malulen yetişkinim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Git Denilmiş Lavinia
PoetrySen susarsın ölü oğullar gibi, ben yakacak ağıt bulamam. Kör olur bıçak ağız; kesilirim,konuşamam.
