düşer tırnaklarım bir dağın yakasında
zorlanır yenik tırmanışım
yakmadan tenimi gidişinin kaynar rüzgarı
korunurum düşleyerek bir çığ bakışı bir süre
saf suyunda çamur olmak acıtırken canımı
arın ölü doğurduğum bulanıklığımdan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Git Denilmiş Lavinia
PoesíaSen susarsın ölü oğullar gibi, ben yakacak ağıt bulamam. Kör olur bıçak ağız; kesilirim,konuşamam.
