Uçuşurken kül bedenimde
perdesini açar Tanrı yine göğün
kim bilir kaçıncı uykusuzluğum olacak
yatağıma çıplak girip, ona giydirilmiş kalktığım
rüyalarımı yakarken oyuğunda bir gözün
uykularımı uyuturum sessizliğinde ölü yüzünün
akıtırım boşluğunu kesilmiş vaazından
ve kusarım bölünmez bütünlüğümü
bin parça
Yırtılmamış bir resim
baktığı yeri yakar
sallandığı çivide
beyaz duvarlarımı yıkar
gözlerinde yaşanmamışlığımı bakarken
dudaklarında geçmişimi tükürür
ve
kusarım bölünmez bütünlüğümü
bin parça.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Git Denilmiş Lavinia
PoesieSen susarsın ölü oğullar gibi, ben yakacak ağıt bulamam. Kör olur bıçak ağız; kesilirim,konuşamam.
