Grimm De Madcount

Nassau-6

Şehire süvarilerimle adım attığım an kötü birseyin olacağını sezmistim. Çift sıra halinde meydana geldik. Karşımızda 100 kadar siyah zırhlı üstünde altın kartal olan ağır şövalyeler vardı. İmparatorluk şövalyeleri ! elim kılıcıma gitti. Tam o sırada ağır şövalyeler bir başka ağır şövalyeye geçmesi için yer açtı. Diğer sövalyelerden tek farkı sırtındaki altın renkli pelerindi. Bu şövalye kaptanı olduğunu gösteriyordu. Şövalye kaptanı miğferini çıkarttı. Altın rengi saçları köyü mavi gözleri ve bembeyaz bir teni olan aşırı yakışıklı bir adamdı . Şövalye kaptanı ağır bir sakson lehçesiyle
-Selamlarimı sunarım. Kont Grimm.
Dedi. Sesinde alaycılık vardı. Bu beni sinir etmişti.ama sesimi çıkarmadım. Biz kontların hemen hemen hep çektiği bir sorundu. Vikont da olabilirdim. Beterin beteri vardı. Onlar bizden beter konumdaydı. Tabı başkent vikontlari hariç. Ne kadar rütbe olarak biz kontlar başkent vikontlarindan yüksek olsada başkent vikontlari istediği gibi bizlere hakaret edip rezil edebiliyordu. İşte şanlı İmparatorun adaleti (!) Yakında düklerede bulaşırdı bu aptallar. Duygu barındırmayan bir sesle
-Bize eşlik etme sebebiniz nedir saygı değer kaptan ?
Dedim. Özellikle imali söylemiştim. Kaptan
-Adım Lothar Meinz Kont hazretleri güvenlik için saraya kadar size eşlik edicez.
Dedi. Eğer şövalyeleri etrafimizi sararsa bitmiştik. Ne Meinz mi !?
-Siz İmparator seçmen soyundansiniz !
Dedim. Bunu şokla söylemiştim. Lothar
-Evet . Ama kendi rızamla Majestelerinin tarafına geçtim.
Dedi. Yani kendi ailesine bile ihanet eden bir haindi.
-Anliyorum. Ailemiz için üzgünüm.
Dedim. Laf sokmaya gerek yoktu. Şimdilik onun antipatiliğini kazanmak istemiyordum. Lothar
-Onlar iyi insanlar değillerdi Kont. O yüzden üzülmeyin ölümü hak ettiler.
Dedi. Sesinde ağır bir hüzün hissettim. Düşününce Meinz'ler ile ilgili hiç bir şey bilmiyordum. Onları araştırdıktan sonra Ser Lothar hakkında dusuncelerim değişebilirdi. Ama yinede onun şövalyelerinin etrafımda istemiyordum.
-Ser Lothar bana eşlik etmenize lüzum yok. Adamlarim fazlasıyla tecrubelidirler. Kendinizi fazla yormayin.
Dedim. Sesim fazla yumuşak ve nazik çıkmıştı. Hepsi roldü. Küçüklüğümden beri siyasetin içindeydim. O yüzden nasıl rol yapmam gerektiğini fazlasıyla iyi biliyordum. Ser Lothar düşünüyor gibiydi.
-Size yol göstermesi için bir kaç şövalye vericem. Bu arada saolun Kont hazretleri.
Bu sefer sesinde alaycılık yoktu. Samimi bir sesle
-Birsey değil. Ser Lothar
Dedim. Migferimi çıkarttım. Lothar şaşkınlıkla bana bakti.
-Siz ?
Dedi. Yüzümü gören herkes böyle davranıyordu.
-18'im ben. O yüzden lütfen yasimla ilgili bir şey söylemeyin.
Dedim. Biraz çocukça davranmistim. Hay lanet ! Sinirle dudağımı disledim. Ser Lothar
-Ragusa muharebesinde 16 yaşında miydiniz ?
Dedi. Matematiği yok mu bu adamın ? Neyse laf sokmamaliyim.
-Evet.
Dedim.
-Leydi Calente'yi tanıyor muydunuz ?
Dedi. Rengimin attığını hissettim. Onun hakkında konuşmak zordu. Ser Lothar
-Üzgünüm haddim değildi.
Dedi.
-Sorun değil izninizle .
Dedim. Lothar'ın bir kaç sövalyesiyle saraya gitmeye başladık. Arkamı döndüğümde Lothar'ın mırıltısını duydum " zavallı çocuk tanrı onun yardımcısı olsun" dediğini duydum. Dislerimi sıktım birilerinin bana acımasından nefret ediyordum !