Biz insanlar garip canlılarız . Hırslı ve acımasızız. Bir o kadarda korkak . Ölümden korkuyoruz, acıdan korkuyoruz , Tanrıdan korkuyoruz , İnsanlardan korkuyoruz, garip değil mi ? Korkularımızın kölesiyiz. Sırf korkmamak için hayatımızı degistiriyoruz , tanrımızı degistiriyoruz. Önümde diz çöken gölgelere baktım. Yüzleri yoktu. Hepsinin içindeki korkuyu görebiliyordum. Arkamı döndüm . Siyah bir taht vardı . Yavaşça tahta yaklaştım . Taht son derece sadeydi. Tam bana göre diye düşünmeden edemedim. Karanlığın sesi
-Otur o zaman.
Güldüm . Güzel görünen şeylerin ne kadar rezalet olduğunu gayet iyi biliyordum.
-İstemiyorum.
Karanlık güldü
-İsteyip istememen umrumda değil . Artık oturmak zorundasın.
İç çektim ve
-Hayir .
Dedim. Tam o anda gölgelerin hepsi kuzguna dönüştü ve etrafımı sarmaya başladı . Geriledim. Her gerilediğimde kuzgunlar bana dahada yaklaştı . Tam o an da ayağım kaydı . Ve sırt ustu o siyah tahtın üstüne düştüm. Tam o anda kuzgunlar tekrar gölge adamlara dönüştü . Ve tüm gölge adamlar bağırmaya başladılar
"Yaşasın Kral Grimm ! Yaşasın Kral Grimm ! Yaşasın Kral Grimm ! "
Ne !? Kral !? Ben !? Tanrım biri beni kurtarsın !? ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Grimm De Madcount
Ficção HistóricaSteinsberg'in genç kontu Macarların korkulu rüyası Deli Grimm de Madcount 'un hayatı... Kont sayıca üstün olan Macar ordusuna baktı . " Tanrı acaba gök yüzünden bana bakıp bu salak ne yapıyor diyor mu ?" Diye iç çekti. Güldü ve "Umrumda değil. Hİ...
