Kabus 3: Katherine

138 12 2
                                    

Şöminenin sıcaklığını hissettim. Gözlerimi açtım. Hayır yine olmaz ! Bu kabustan özellikle nefret ediyordum. Yavaş adımlarla kanepede uyuyor gibi görünen bana annelik yapan kadına yürüdüm. Çığlık çığlığa içimden kendimi durdurmaya çalıştım. Ama bedenim beni dinlemiyordu. Katherine'in yanına geldim. "Hey İhtiyar cadı sırtın tutulacak odama git."
Dedim. İhtiyar cadıyı duyar duymaz kalkar ve bana çemkirirdi genelde. İlk defa o gün yapmadı. İçimden istesede yapamazdı zaten diye mırıldandım. Bedenimin elleri titredi. Gözlerimden akan yaşları hissedebiliyordum. Ne olduğunu anlamak için illa nabzını kontrol etmeye gerek yoktu. Bedeni kıpırdamıyordu Bile. Nabzini korkuyla kontrol ettim. Ederken "Beni birakamazssin İhtiyar cadı aç gözlerini diye haykırıyordum. Bu anı nefret ettiğim ilk 5 anıya giriyordu. Katherine gözlerini açmadı. Cesedine sarılarak ağladım. Ne kadar süre sarlıldım bilmiyorum. Sonra her kabusta olduğu gibi karanlık etrafımı sardı. İlk Katherine'in cesedi kayboldu sonrada şömine ve salon yine karanlık konuştu.
"Sen yaşadığın için öldü."
Dedi. Konuşamadım. Sanki karanlık boğazıma dolmuş gibiydi. Karanlık güldü. Ve
"Bedelini ödeyeceksin. Yaşamanın bedelini ödeyeceksin. "
Dedi. Yine karanlık kuzgun sürüsüne dönüştü. Ve bana saldırdı... ve Yine kimse çığlıklarımı duymadı...

Grimm De Madcount Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin