Ξανά απο την Αρχη!

Κεφάλαιο 28°

Πριν ένα μήνα περίπου έφερα στον κόσμο δύο μικρά όμορφα πλασματάκια. Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε πολύ τουλάχιστον την πρώτη εβδομάδα μέχρι να το συνηθίσουμε. Να φανταστείτε ο Βαγγέλης είχε πάθει κρίση τρέλας με δύο μωρά όλη την ημέρα και την νύχτα να κλαίνε, εδώ τις λιγοστές ώρες που κοιμόταν έβλεπε εφιάλτες παντού μωρά να κλαίνε έλεγε. Καλά όχι ότι εγώ δεν ήμουν έτσι. Δεν ήξερα πιο να πρώτο ταΐσω, να κοιμήσω. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μας πειράζει γιατί τα αγαπάμε τα σκατουλάκια μας!!

Μπ.μ: Έλενα κορίτσι μου τελείωσες θα αργήσουμε... Μην αφήσουμε και τον καημένο τον Βαγγέλη να περιμένει.

Μ.Β: Γιατί να μην περιμένει; Άστον λίγο να τρομάξει.... Κάτσε κορίτσι μου με το πάσο σου όλα! Λέει και μου κλείνει το μάτι.

Μ.Β: Του χρειάζεται ένα μαθηματάκι! Συμπληρώνει.

Τώρα θα προσπαθείτε να καταλάβατε τι παίζει εδώ πέρα πιστεύω.
Ένα θα σας πω... Παντρεύομαι!!!

Α: Βρε βρε τι όμορφη κουμπάρα έχω εγώ;

Ε: Εεε ειδες; Κουμπαράκι! Λέω και του κλείνω το μάτι ενώ γελάει.

Σκύβει! Και τώρα έφτασε η ώρα για το εθυμο με το παπούτσι!!

Ο κουμπάρος βάζει λεφτά στο παπούτσι της νύφης για να μην της είναι μεγάλο... Καταλάβατε!!! Πάει ο κουμπάρος!!!

Α: Να σου πω πως είναι το παπούτσι;

Ε: Πολύ μεγάλο!!! Λέω και κουνάω το κεφάλι μου ενώ τον κοιτάω και καλά λυπημένα.

Α: Ποιος έξυπνος πήγε και πήρε τα παπούτσια ένα νούμερο μεγαλύτερο ρε; Λέει και κοιτάει τους υπόλοιπους.

Όλοι αρχίζουν και γελανε.

Α: Άντε να δούμε! Λέει και βάζει μερικά χαρτονομίσματα μέσα.

Α: Τώρα ένταξη δεσποινίς;

Ε: Μωρέ.. Είναι παρά πολύ μεγάλο!

Σε όλο το δωμάτιο ακούγονται γέλια.

Α: Πολύ μεγάλο... Εντάξει!

Α: Τώρα; λέει ενώ έχει βάλει και αλλα.

Ε: Κοίτα πιστεύω ότι θέλει άλλο λίγο για να φτιάξει αλλά είναι εντάξει μωρέ!

Τότε χαμογελάει και μου βαζει και ότι τελευταία χαρτονομίσματα είχε.

Α: Άντε και αυτά από εμένα.. Τώρα μήπως είναι μικρά;

Ε: Εεε οχι οχι μια χαρά είναι! Λέω και γελάμε.

Α: Λοιπόν εγώ φεύγω και πάω στην εκκλησία μην αργήσεις και έχουμε και αλλά...