Okul Bizi Öldürmeden

Teşekkürler ♥

Merhabalar.

Bugüne kadar beni yalnız bırakmayanlar...

Hikayeye kıçı yırtılana kadar gülenler...

Hikayeye kıçıyla bile gülmeyenler...

Upuzun yorum yardıranlar...

Yorum yazanlar...

Vote'layanlar...

Bölüm bekleye bekleye kabız olanlar...

YA NE DİYEBİLİRİM Kİ? ÇOK MİNETTARIM GERÇEKTEN.

Yazım sizin sayenizde mükemmeldi. Her sabah uyanıp mükemmel vote'larla karşılaşıp, upuzun yorumları görmek o kadar güzeldi ki. Hakaret aldım mı, aldım. Eleştiri değildi, bildiğiniz hakaretti. Hiç eleştiri almadım doğrusu. Hakaret de azdı valla. Umurumda da olmadı o yüzden. Teşekkür notu diye ne kadar terbiyeli yazdığımı fark ettiniz dimi sdlfjsdlkj yoksa cümlelerimin nasıl olduğunu biliyonuz. Her neyse.

'Umurumda olmadı' çünkü yani please bitch, benim okuyucularım bir tane, hakaret edenler çok da şeyimde. YA SİZ BU NOTU OKUYAN DEAR OKUYUCULARIM. YERİM SİZİ YA. YA SİZ İNSANCIKLAR BENİ, HİKAYEMİ PROFİLİNE YAZAN OLSUN, YORUMLARI VE VOTELARIYLA BENİ ZEVKTEN DÖRT KÖŞE YAPAN OLSUN, OKUYUP HESABI OLMADIĞI İÇİN KENDİNİ GÖSTEREMEYEN OLSUN, KAHKAHALARI YÜZÜNDEN AİLESİ KIZIP BANA KÜFREDEN OLSUN LSDKFLDSFŞSL HEPİNİZİN KALBİMDEKİ YERİ ÇOK AYRI. GERÇEKTEN.

Yaz günlerimi mükemmelleştirdiniz diyebilirim. Tatilde bile bir yerlerden bulup sizin tatlı yorumlarınızı okuduğumu hatırlıyorum... Teen Fiction sırasında acayip yükseldiğimiz zamanları hatırlıyorum. Çok güzeldi ya.

Neden bitirdiğim apaçık. Ben geçende oturdum tam yazacağım bölüm, Başak'ın adını unuttum ya. Aklıma gelmedi resmen. Kısa süreliğineydi ama olsun. Resmen yaşayarak yazdığım hikayenin baş karakterinin ismini unuttum. Sonra gerçekler sikti beni. Lan olm dedim, sen unuttuysan okuyucuların çoktan unutmuştur dedim. TEK SEBEP BU DEĞİL TABİ. Sakın bana 'ben hatırlıyom o yüzden yazacan xd' yazmayın çok iyi tanıyorum sizi sdfkjsdklfjskl

Hikayeyi yazarken eğleniyorsun fakat o yorumları, voteları görmek var ya... Bambaşka. Tanıştık ya sizinle. Çok mükemmeldi bu hikayeyi yazdığım zamanlar. Keşke bitirseydim fakat kısmet değilmiş. Hikayeyi silecektim fakat belki 16 bölüm de olsa başkaları okur ya da siz tekrar okumak isterseniz diye bırakmaya karar verdim. Üzücü benim açımdan da. Tahmin edemezsiniz ama bugün tekrar 'ölüm' denilen gerçek suratıma çarptı.

Hayatın ne zaman sona ereceği belli değil gençler, azıcık bile içinizi burkarsa bile bu hikayenin bitişi gerçekten sizinle bir bağ kurmuşuz demektir. O yüzden bu bağın hatrına rica ediyorum. Kendinizi bırakın bu hikayenin bitişiyle kendinizi üzmeyi, hayatınızdaki büyük meseleler için bile kendinizi üzmeyin. Değmez, gerçekten değmez. Üzüldüğünüz şeyi düşünün şimdi, gözyaşınıza değer mi? Eğer bir kişiyse üzen şey, o şu an sizin için üzülüyor mu? Cevabınız hayırsa sözümü dinleyin. Emir kipiyle kurdum cümleyi bakın. Ona göre. Emrediyorum size falan dsklfjskl ya nereye gidiyor bu teşekkür? WTF?

OKUYAN, OY VEREN, YORUMLAR YAPAN, PROFİLİNE YAZAN, TAKİP EDEN, MESAJ ATAN HERKESE BİNLERCE TEŞEKKÜRLER... Bu hikayenin sahibi sizi asla unutmayacak...

Wattpad kullanmayacağım, Tumblr'dan da iletişim kurabiliriz. Dileyin ask.fm, connected da açarım sizin için.

Tadında bitti demek isterdim fakat yarıda bitti. Kısmet buymuş.

Sizi seviyorum, sizi unutmayacağım. Asla.

Her şey için çok teşekkür ederim götoşlar.

Egoist bir kullanıcı adım olsa da, kabul edin, coktatliyimaslinda.