§~10.BÖLÜM~§

121 12 5
                                    

'Geleceğim bekle' dedi ve gitti.
Bende beklemedim, o da gelmedi..
Ölüm gibi birşeydi, ama kimse ölmedi..
                   -özdemir asaf-

Yb karşınızdayım..

Arkadaşlar gizli okuyucularımız var lütfen kendilerini belli etsinler..
Hepinizi seviyorum ❤❤

*#*#*#*#*#

Bugün pazartesiydi ve okullar açılıyordu. Erken kalkıp hazırlanmaya başladık. Birazcık heyecanlıydım çünkü yeni okulum yeni arkadaşlarım yeni ortam. Hepsi beni heyecanlandırıyordu. Cuma günü barda olanlar hala aklımdaydı ama hala emin değildim.
Kendi duygularımdan bile emin değildim. Onu kıskanıyorum ve canı acıdığında benimde canımın yandığını hissettim. İki gündür ortalıkta yoktu. Ömerden öğrendiğime göre iş için Izmir e gitmişti. Hiç aramamıştı. Sesini bile özlemiştim.
Nurla burağa gelirsek hala burak bu aralarında olan şey için yanlış olduğunu düşünüyor. Barda da sadece sinirlenmişti hiçbir tepki göstermedi ve buda Nuru daha çok üzmüştü.
Hazırlanıp evden çıktık. Ömer bizimle gelmiyordu Sudeyle gideceklermiş.
Bildiginiz gibi Burak ve Asrın bizden iki yaş büyüktü. O yüzden onlar okulda yoktu. Nur okul formalarını giymişti. Pileli eteği ve beyaz gömleğiyle çok hoş olmuştu. Eteği kısaydı. Bende son senem olduğu için birde dayımgile masraf olmamak için kolej formalarımı giymistim. Devlet okulunda özel okul formasıyla gezmek ne kadar olursa artık..
Benim formam da şortlu etek formalarındandı. Beyaz lakosumla tamamdır..

Yoldayken Nur hiç konuşmamıştı. Bu durum oldukça canımı sıkıyordu. Bir çözüm bulmak zorundaydım.
Aklıma gelen fikirle güldüm ve kolumu Nurun omzuna attım.

Ahh canım herşeyim Murat...
O bana yardım edebilirdi. Kardeşimdi.
"Nur bak ne diyeceğim benim bir arkadaşım var adı Murat. Onunla küçük bir oyun oynasak." dedim gülerken. Nur anlamaz şekilde bana bakarken herşeyi anlatmıştım. Burağı kıskandırmak için onunla yakınlaşacaktı. O da kabul edince mutlu bir şekilde okula giriş yaptık. Ben telefonu çıkartıp murata herşeyi anlatmıştım.

Nedense herkez bize bakıyordu. Karşı bankta Sude Ömer el ele onların yanında da hatice vardı. Onları görünce onlara doğru gittik. Sude 11. Sınıftı yani sınıflarımız ayrıydı. Ama hatice ben ve Nur aynı sınıftaydık. Yanlarına gidip Sude ve Haticeyle sarıldık. Bayadır hatice görünmüyordu özlemiştim..

Zil çalınca biz Nur ve haticeyle sınıfa gittik. Cam kenarında en arka sıraya . Nurla Hatice oturdu. Bende önlerine oturdum.
Sınıf yavaş yavaş dolmaya başlamıştı. Benim okul formalarım farklı olduğu için gelen bana bakıyordu. Sonra yanıma insan olmayan allahın özenerek yarattığı bir yaratık oturdu.
Ulan sen insan mısın??
Sana allah yakışıklılık verirken, öbür erkekler şahin k'nın yanında mıydılar..
Ulaaa kaya meteor.. Yanıma öyle bir oturuşu vardı ki oturuşu bile bir karizma..

Tabi asrın kadar değil..
Uff ben ne diyorum ya asrında kim.
Müstakbel kocan.. Dedi iç sesim
Ne kocası ya alalaa..
Yok öyle birşey..
Neyse ben yanımdaki meteora dönüyüm.
Bana çarpık bir şekilde gülüp elini uzattı.
"Selam" dedi.
Bende aynı şekilde gülümseyip,
"Selam" dedim.
"Yenisin galiba" dedi. Bende kafamla gülümseyip onayladım.
"Bende yeniyim" dedi tekrardan gülümserken. Bu çocuğun gülüşü de tatlıydı.
Arkadan Nur omzuma dokununca onlara döndüm.
'ne ayak' bakışı attı bana. Bende gözlerimi devirerek önüme geri döndüm.

Ders kimyadı ve ben hiç sevmem. Gerçi çoğu dersi sevmezdim. Hoca manyak birşeydi. Hem hızlı konuşuyordu hemde böyle kubuz gibiydi..

Dersler öyle böyle geçmişti. Sandığım kadar kötü geçmemişti. Tenefuslerde Ömer Sude falan oturmuştuk.
Arada yanımda oturan taşla konuştuk. Ha bu arada adı Umut. O kadar konuştuk ama isimlerimizi son ders öğrenmiştik. İlk gün olduğu için yoklama da alınmıyordu.

Aşktan YanaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin