Aşktan Yana

§~23.BÖLÜM~§

Gece midir seni bana düşündüren,
Ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen?..

-Özdemir Asaf-

BÖLÜM şarkısı; Sıla & Yan Benimle..

Medyada; güzel kızımız...

###############

Asrının ağzından;
    

     Adem abiden izin alıp meyrayla konuşacaktım artık aramızda hicbir engel kalmamıştı. Meyrayı günlerden sonra ilk defa görmüştüm. Öyle çok özlemiştim ki prensesimi burnumda tütüyordu. Yüzü gözü saçları herşeyiyle değişmişti. Benim ilk gördüğüm meyradan eser yoktu. Bu durum onu da beni de çok yıpratmıştı Evet ama bizim gelecegimiz için bunu yapmak zorundaydım. Eğer bunu yapmazsam ileri de hiç mutlu olmayacaktık belki de meyradan sonsuza dek ayrılacaktım. Bunlara rağmen bu ayrılığı göze aldım. Meyra bana aşıktı, Ben olanları anlatırsam beni anlayacağını ve affedecegini biliyorum.
Arabaya bindigimizden beri ne benden ne de meyradan ses çıkmamıştı. Suan ne söyleyecem diye deli gibi merak ediyordu bunu anlayabiliyordum. Parmaklarıyla fazlasıyla hızlı oynuyordu bu demek oluyor ki içinde tuttuğu şeyler var. Bunu nereden çıkardın diyecek olursanız ben meyranın yüzünü elini gözlerini karış karış ezberledim. Nerede ne yapacağını ne demek istediğini bana baktığında bile anlayabiliyordum. Öyle aşıktım ki ona başkasını gözüm görmüyordu. Bu zamana kadar böyle olacağımı bilmiyordum ama meyrayla ayrı geçen zamanda daha çok bağlandım sanki..
Vurulduğum da en çok korktuğum şey meyra'ya gerçekleri anlatmadan buradan gitmemdi. Gerçekleri bilmeden onu bırakırsam beni hiç affetmeyeceğini biliyordum. Onsuz dayanamadım. Bunu ne ona ne de kendime yapamazdım. Hastanede yatarken sadece meyranın dediklerini duymuştum. Annem ve Sude ne kadar yanına geldik elini tuttuk deselerde kimsenin elinin sıcaklığını hissetmemiştim. Ama Meyra öyle değildi. Odadan girdiğinden itibaren kokusu her yeri kaplamıştı. Elimi tutup bana söylediği herşey hala aklımdaydı..

"Neden geldin diye sorarsan bende bilmiyorum. Suan burada olmam kadar saçma birşey yok. Ama olmadı asrın. Bana yaşattığın onca acıdan sonra yine soluğu senin yanında aldım. Çok yanlış bu yaptığım. Belki de burada olmamdan rahatsız oluyorsun Ama seni bırakamadım. Anneni, sudeyi, kardeşlerini bırakıp gidemezsin. Bunu onlara yapma. Bizim hikayemiz başlamadan bitti. Ama onları bu kadar üzmeye hakkın yok. Beni bir kenarıya bırak hiç sevmedin hep sana yük oldum bunu biliyorum. Ama asrın birşeyi bilmen gerekir ki seni çok seviyorum"
 
Bana dediği bütün kelimeler harfi harfine beynimde yankılandı. Bizim hikayemiz bitmemişti. Gerekirse oturup baştan yazardım ama bitti diyip rafa kaldıramazdım. Bunu benden kimse beklemesin. Aklıma gelen şarkıyla birden ne olduğunu bilemeden mırıldanmaya başladım.
" Yanarım, yanarım tutuşur yanarım kavurur ateşim
seni de beni de belalım" dedim. Ben şarkıyı mırıldandıkça meyra'nın gözlerindeki şaşkınlığı görüyorum. Hastanede gözlerinden elime düşen yaşlarla söylemişti Bana bu şarkıyı. Onun bu kadar şaşırması bunları duymadım sanıyordu. Ama öyle değildi ışte herşeyiyle herşeyi hatırlıyorum. Ben şarkıya devam ettikçe Meyra sesini çıkarmadan dinlemeye devam ettim. Suan yüzüme bakmıyordu.

        Herzamanki mekanımız olan uçurumun kenarına gelmiştik. Buraya Meyra hariç kimseyi getirmemiştim. Burayı seviyordum. Meyra gibi kokuyordu her yer sürekli onunla geldiğim için onun kokusu sinmişti buraya. Ayaklarımızı uçuruma uzatıp yan yana oturuyorduk. Geleli 10 dakika falan olmuştu ne Meyra ne ben konuşmuştuk. Nereden nasıl başlayacağımı bilmiyordum ama buna bir son verip meyrayı istiyordum. Yine bana aşkla baksın istiyordum.
Boğazımı temizleyip bir yerden başladım.
"Ben seni aldatmadım"dedim. Meyra'nın gözleri bir anlık bana döndü ve sonra tekrar uçuruma bakıp gür ve bir o kadar samimiyetsiz bir kahkaha attı. 
"Ne bu, şimdiki oyunun da bu mu?"dedi bana iğrenç birşey mişim gibi bakarken.
Bana aşık olan kadın nasıl da böyle bakıyordu.