Sabah uyandığında dağınık odasına bakarak iç çekti,yine geç saate kadar çalışmıştı,asla annesinin istediği gibi düzenli çalışmayı beceremedi. Daha yataktan kalkmadan ilk işi temizlikçiyi aramak oldu kısa bir konuşmadan sonra saati kontrol ederek acele etmesi gerektiğini anladı,ayağa kalkıp masanın üzerinde duran küçük kavanozdan bir kağıt alarak açtı,kağıtta şunlar yazıyordu :
Seni her zaman seveceğim.
"Yanımda olmasan bile mi?" diye fısıldadı genç kadın kendi kendine,zaman kayb etmeden banyoya girerek duş aldı,saçlarını çok az kurutarak dolabından dün gece seçtiği kıyafetlerini alarak giyindi, makyaj ve saçı için az zamanı kalmıştı,normalde tam zamanında uyanırken bugün gecikmek üzere idi, neredeyse tüm geceyi uyumadan geçirmişti çünkü 4 aydır üzerinde çalıştığı yeni koleksiyonun çizimlerini tamamlamıştı.
Çantasını da alarak apartmandan çıktı,hemen evinin önünde park ettiği arabasına binerek en yakındaki kuaföre sürdü, daha önce hiç gelmemişti buraya fakat şimdi başka çaresi yok,içeri girdiğinde kıskanan gözlerle ona bakan kadınlara aldırmadan saç ve makyajını nasıl istediğini kısaca anlattı.Kadın çok yavaş çalışıyordu,durumdan rahatsız olsa da birşey söylemeden bekledi nihayet 45 dakika sonunda parayı ödeyerek kuaförden ayrıla bilmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün yolunda gitmeyen bir sürü şey olacakmış gibi görünüyordu ki,şimdi de arabasını park edecek yer bulamıyordu arabadan inerek tanıdığı korumalardan birine anahtarı verip park etmesini rica etti,ofisine geçmeden çantasından dosyaları alarak çantayı ofisine götürmesi üzere kızlardan birine uzattı.Kapının önünde durarak derin bir nefes aldı,patronu pek sevilecek bir adam değildi ve sıkça tartışmaları olurdu,bu sefer olmasın diye içinden dua edip kapıyı tıklatarak içeri geçti, fazla konuşmadan tekli koltuğa oturup çizimleri uzattı,kendinden emindi onun çizimlerine herkes hayran kalır ayrıca bu yıl tüm sezonların ayakkabı çizimleri ona aitti,herhangi bir sorun çıkması imkansız.
Patron'u yani Cüneyt beyin yüzünde bir gülümseme belirdi,gülümseme kadını rahatsız edecek türdendi,konuşmadan söyleyeceklerini bekledi ama duydukları karşısında tepkisini saklamak gibi bir tercih onun için söz konusu değildi, o an ne düşünürse söylerdi her zaman.
"Çizimler tam da beklediğim gibi,ama bu yıl onların altında senin imzan olsun istemiyorum,birkaç yıl önceki gibi, onları bana sat Dolunay" duyduğu cümleler karşısında sakinliğini korumaya çalışarak oturduğu koltuktan kalkıp masanın üzerinden çizimlerini aldı.
"Böyle birşey asla olmayacak,bunu 3 yıl önce yaptım fakat o zaman daha üniversitede okuyordum, paraya ihtiyacım vardı,bunu bir daha yapmayacağımı biliyorsun"
"Pardon,sanırım sorma şeklim yanlıştı,birde böyle deneyelim,ya onları bana satarsın yada bu şirketten hemen ayrılırsın!" ses tonunu yükselterek konuşması kadının sinirlenmesi için yeterli bir sebep idi.
