Dolunay Yankının tüm ısrarlarına rağmen kabul etmediği gibi Naz'ı da çağırmıştı. Dolunay için düşündüğü elbiseyi Naz'ın taşımasını hiç istememişti Yankı, üstüne birde tekrar tartışmaları..Adeta kaş yaparken göz çıkarmıştı.
Herkes toparlanırken Dolunay çoktan dışarı çıkmıştı bile.
Yankı da birkaç dakika sonra çıkarak arabasına bindi. Yol boyunca Dolunayın son söylediği cümle hiç aklından çıkmamıştı İhtişamla gözünü boyaya bileceğin bir kadın değilim ben demişti. Bu güne kadar Yankıyı biraz tanımış olsa bu cümleyi kurmazdı. Zaten amacı göz boyamak değildi ki,o sadece Dolunaydan başka birine yakıştıramamıştı onları..En nefret ettiği şey yanlış anlaşılmaktı ama son zamanlarda sürekli bunu yaşıyordu.
Arabadan inerek yavaş adımlarla eve geçti,kapıyı açan yardımcısına başıyla selam vererek bahçeye çıktı Veganın yanına. Sahibini görür görmez yanına koşan köpeğin başını okşadı. Onu eve getirdiği ilk günü hatırlıyordu. Daha küçük bir yavruyken araba çarpmıştı,yolun ortasında neredeyse ölmek üzere olan köpeği Yankı veterinere götürmüş sonrasında da haftalarca bizzat kendisi bakmıştı,hatta bazen şirkete bile götürdüğü oluyordu.
Aklına gelen ani fikirle telefonunu çıkarıp Uzayı aradı. Kısa bir konuşmadan sonra buluşmak için bir yer belirleyerek kapattılar.
Yaklaşık yirmi dakika sonra sahildeki kafeye gelmişti ikisi de. Normalde kahve içmeyen iki kişi kahve söyledi,Dolunaydan etkilendiler herhalde. Uzay ne konuşacaklarını bilmediği için gergindi, önündeki kahve bardağına odaklanmıştı.
"Öncelikle bu konuştuklarımız aramızda kalmalı" diye cümleye başladı. Uzay onu başıyla onayladığında devam etti.
"Onur'u tanıyorsun değil mi?" Dediğinde Uzayın bardağı tutan eli sıklaştı,bir anda rengi solmuştu.
"Tanıyordum" dedi titreyen sesiyle.
"Ne olduğunu anlatmanı istiyorum,neden öldü?"
Duyduğu cümleden sonra hızla ayağa kalkarak "Üzgünüm,bunu anlatmaya hakkım yok.." deyip birkaç adım uzaklaştıktan sonra geri döndü. "Sakın ablamı üzme,onu tekrar kaybedemem"
____________________________________
Sabahın erken saatlerinde kaldığı otelden ayrıldı Dolunay. Önce şirkete gidecek sonra da taşınma işlerini halletmek bir için eve gidecekti.
Üzerindeki siyah gömleğinin yakalarını düzelterek arabadan indi. Şiddetli rüzgar saçlarını savuruyordu,etek değilde pantolon giyinmiş olduğu için kendini tebrik etti.
Üçüncü kata çıktı,Eslemin odası oradaydı, çekimden fotoğrafları görmek istedi.
Koridorda karşısına Yankı çıktı,yanında bir adam vardı.Uzun boylu,mavi gözlü. Üzerine giydiği lacivert takım elbisesi yapılı vücudunu belli ediyordu. Dolunayı görünce durdu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
