"Dolunay artık lütfen şu yatağından kalkar mısın? Bir haftadır evde yattığın yeter,telefonlarım susmuyor artık zaten haberleri hall edene kadar canım çıktı"
Başımın üzerinde durup susmak bilmeyen Eslem'e bakmadan cevap verdim. "Hem asistanım hem menajerim olduğuna göre elbette yapacaksın bu senin işin,ha eğer yorulduysan sana verdiğim maaşa 2 asistan ve 2 menajer ayarlaya bilirim."
"Salonda bekliyorum seni" diyerek Eslem odadan çıktığında,Dolunay halsiz bir şekilde yatağından kalktı.Sabahları bir kez uyandırılınca tekrar uyuyamazdı.Odasından çıkarak mutfağa doğru ilerledi bir yandan kahve yaparken bir yandan ağrı kesiciyi nereye koyduğunu düşünüyordu,akşam uyumadan önce duş alıp ıslak saçlarını toplayarak uyumuştu,bu yüzdendi başında oluşan şiddetli ağrı.
Zilin sesi duyulduğunda gecelikle olduğu için Eslemin kapıyı açmasını bekleyerek kahvesini yapmaya devam etti.Kapı açılıp birkaç saniye sonra tekrar kapanınca "Kim gelmiş?" Diye seslendi ama Eslem cevap vermemişti. "Ben geldim kraliçem!" Diye bağırarak aniden boynuna sarılan Uzay'a kaşlarını çatarak baktıktan sonra kendi toparlayarak Uzay'ın yanağını öptü. "Korkuttun beni" diyerek masanın üzerinde duran kahvesinden bir yudum aldı. "Sen Eslem'le salona geç,üstümü değişip geliyorum"
Odasına geri dönerek dolabının önünde durdu.Birkaç dakika düşündükten sonra eline birkaç parça kıyafet alarak kapıyı kapattı.Kıyafetlerini değiştikten sonra makyaj masasının önüne geçince kavanozdan bir kağıt daha almasına engel olamadı. "Söz veriyorum,doğum gününü hiç unutmayacağım" okuduktan sonra açtığı için pişman olmuştu.buruşturarak komodinin çekmecesine attı.Saçlarını toplayarak yüzüne hafif bir makyaj yaptı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salona geçerek beklemekten sıkılmış olan kardeşinin karşısındaki koltuğa oturdu. "Umarım ani ziyaretinin sebebi sadece beni özlemiş olmandır" dediğinde genç adamın gerildiği her halinden belli oluyordu.Elini ensesine götürerek ablasının yüzüne baktı,her hareketini dikkatlice izlediğinin farkındaydı kendini toparlayarak gülümsemeye çalıştı.
"Annem..biz onunla biraz tartıştık bugünlük sende kalsam sorun olur mu?"
"Bende kalman elbette sorun değil,fakat bana tartışma nedeninizi açıkça anlat"
"Son sınavım..aslında kötü geçmedi sadece O en iyiyi istiyor,ben gerçekten zorlanıyorum sürekli O'na layık olmam gerekiyormuş gibi davranıyor"
"Pekala birazdan bir iş görüşmem var yani çıkmam gerekiyor.Dışarıdan yemek söyle akşamüstü de her zamanki yerde buluşuruz" diyerek ayağa kalktı.
Bu söyledikleri Uzay'ı rahatlatmıştı.Dolunay annesinin mükemmeliyetçi olduğunu biliyor ve bunun 17 yaşında birine ağır gele bileceğinin de farkında.Birkaç gün yanında kalıp rahatlamasının faydası olacaktır.
