Multimedyada Artun var 💕
5 Bölümün sonundan :
"Neden normalde kahve içmiyorsun?" dedi Dolunay.Yankı genç kadının yüzüne baktı,biraz öncesine kıyasla daha sakin görünüyordu. "Bağımlılık yapan herşeyden uzak durmaya çalışıyorum"
"Zaten herşey bağımlılık yapmaz mı? İşler,insanlar..tarçınlı çay" diyerek güldü
"Haklısın..Bazı insanların gülüşleri bile bağımlılık yapıyor"
_____________________________________________________
"Şirkete dönelim mi? aceleyle çıktık öyle..camı açmam sorun olur mu?"
"Tabi aç,sıcak bastı." Bu cümleden sonra anın etkisi ile dışarıdaki dondurucu soğuğu unutan iki kişi görüyoruz.
"Sıcak..aynen,klimadandır"
"Klima kapalı Dolunay" dedi Yankı gülerek. Çoğu zaman ciddi görünen bu kadının ilk kez utandığına şahit olmuştu. Dolunay arabayı çalıştırarak şirete doğru sürerken Yankı onu izliyordu ve bunun farkında olduğu için genç kadın iyice geriliyordu Kendine gel Dolunay diye aynı cümleyi içinden tekrarlıyordu.
"O gün seni eve bıraktığımda odanda bir fotoğraf gördüm...biraz eskiydi, yanında bir adam vardı ve bilirsin ben sadece merak ettim " Ve bu cümleden sonra az önce gülümseyen kadının yüzü şimdi kasılmış,gözleri dolmuştu. "O mu? şuan olduğum kişi olmamı sağlayan insan." dedi ne kadar saklamaya çalışsa da üzgün olduğunu belli ediyordu ses tonu. "Canını mı yaktı?" diye ciddi bir şekilde sordu Yankı ama Dolunay cevap vermedi.
Arabadan indiklerinde ikisininde yüzündeki ifade aynıydı.Çatılmış kaşlar ve gerin bakışlar..Böyle devam edin çocuklar emin olun çalışanları korkutmuyorsunuz. Dolunay odasına girer girmez kendi kendine söylenmeye başlamıştı tabi bu sırada kapıyı açık unuttuğu için onu tedirdin bakışlarla izleyen Sevilaydan da haberi yoktu,mesele kendini azarlamak olunca fazla kaptırdığı doğrudur.Bu konuda rakip tanımaz.
"Dolunay hanım iyi misiniz?"
"Evet.Bir şey mi oldu?"
"Bir saat sonra iş yemeği var dün söylemiştim unuttunuz mu?.Patronlar ve tasarımcının katılması gerekiyor"
"Nasıl unuttum onu!Yağmur yüzünden ne hale geldiğime bak birde of.. Bana en yakındaki kuaförü ve butiği bul böyle gidemem"
"Tamam efendim hemen telefonunuza gönderiyorum"
Daha odasına girdiği iki dakika bile olmadan tekrar çıkıyordu.Arabaya binerek Sevilayın telefonuna gönderdiği adrese sürdü.Yakın olmasına rağmen butiğe gelmesi bile 10 dakika sürmüştü trafik yüzünden.Sevilay önceden aradığından denemesi için kıyafetler seçilmişti bile. Seçilenleri kısa bir süre inceleyerek birkaç değişiklik yaparak deneme kabinine geçti. "Tamam bunları beğendim" diyerek kasaya gidip parayı ödedi. gülümseyerek "Yine bekleriz Dolunay hanım" diyen kızdan diğer kıyafetlerinin olduğu alışveriş çantasını alarak mağazadan ayrıldı.Kuaförle neredeyse yanyana oldukları için şanslıydı.
"Düzleştirin ve kakülleri değil ön tarafa dökülen diğer saçları arkada tutturun.Makyajı kendim yapacağım."
"Nasıl isterseniz"
Bir yandan saçı yapılırken kendisi de makyajını tamamlıyordu.Saate baktığında 15 dakikası kalmıştı.Sevilayı arayarak iş yemeğinin olacağı restoranın adresini istedi.Bir dakika sonra telefonu çaldı,Barış arıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
E K S İ K
General FictionVe kadının tek ümidi, koca şehrin içinde kaybolmak,belki de Eksik kalanını saklamaktı..