Η Έλξη [TW au] ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

III

Στο προηγούμενο κεφάλαιο
Είμαστε και οι δύο τραυματισμένοι, με κοιτούσε όπως έκανε κάποτε, κοιτούσε βαθιά στα μάτια μου σα να έψαχνε να βρει κάτι, μέχρι που με πλησίασε και ενα βέλος χτύπησε ακριβως πανω απο το κεφάλι μου.

______________________________

"Τρέχα Ellen!" Μου φώναξε ο Derek και σηκώθηκα αμέσως, προσπαθούσα να σώσω τον εαυτό μου από το να μου ρίξουν ακονίτο οι κυνηγοί.

"Γαμώτο! Φύγε!" Του φώναξα ενώ έχασα κάθε δύναμη να σηκωθώ. Ο Derek αντί να φύγει, με σήκωσε και με κρατούσε απο τα πόδια, και στηριζόμουν στους ωμους του μέχρι να φτάσουμε στο μαύρο του αυτοκίνητο. Όταν φτάσαμε, είχαμε ευτυχώς ξεφύγει, μ' έβαλε βιαστικά στο πίσω κάθισμα και έφυγε για το διαμέρισμα του. Με είχε πάρει ο ύπνος μέχρι να φτάσουμε.

[...]

Οι αισθήσεις μου επανήλθαν, όταν ένιωσα ένα απαλό άγγιγμα να χαϊδεύει το μάγουλο μου.
Ο Derek με ξύπνησε ευγενικά όταν με είχε τοποθετήσει στον καναπέ του και φρόντισε για λίγο τις σοβαρές πληγές μου.

"Πρέπει να βγάλεις τα ρούχα σου, να σε πλύνω ώστε να μην μολυνθούν οι πληγές σου." Ακουγα τις ψυθηριστές του λέξεις, και έβγαζα με αργές κι αδύναμες κινησεις τα ρούχα μου ώστε να του γίνω πιο ερωτεύσιμη. Ήμουν ήδη με τα μαύρα μου εσώρουχα, κι εκείνος δεν μπορούσε να εμποδίσει τον εαυτό του από το να μην κοιτάζει το στήθος μου.

Είχε φέρει τις γάζες και τα λοιπά ιατρικά εργαλεία του και φρόντιζε να μην με πονέσει όσο τύλιγε την γάζα γύρω από τα τραυματισμένα πόδια και χέρια μου.

"Είσαι εντάξει τώρα. Αύριο θα είναι καλύτερα.. Απόψε μπορείς να κοιμηθείς στο κρεβάτι μου." Έκανε την κίνηση του να με σηκώσει.

"Και εσύ;'' ειπα αδύναμα.

"Μην σε νοιάζει για μένα... Θα ξαπλώσω στον καναπέ... Έλα θα σε πάρω εγώ."

Με σήκωσε στα μυώδη χέρια του και με οδήγησε στο διπλό κρεβάτι του. Με σκέπασε με το σεντόνι ενώ με κοιτούσε για άλλη μια φορά χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου. Νόμιζε πως είχα κοιμηθεί εντελώς. Αλλά το άγγιγμα του ήταν τόσο τρυφερό που θα μπορούσε να με κρατήσει ξύπνια μόνο και μόνο για να το δέχεται η συνείδηση μου. Έφυγε απο δίπλα μου και τότε ήταν που κατάφερα ν' αποκοιμηθώ.

Ο Derek, άγγιζε την Ellen τόσο προσεκτικά σαν να ηταν εύθραυστη, λάτρευε να την βλέπει να κοιμάται.

Ξέχασε όμως πως είχε και μια πληγή να επουλώσει. Ως Βήτα, που έχασε λίγη από τη δύναμη του, δεν θεραπεύεται γρήγορα. Πήγε στο μπάνιο, κοιτούσε κουρασμένος τον καθρέφτη, είχε βγάλει την ματωμένη μπλούζα του και προσπάθησε να καθαρίσει την βαθιά γρατσουνιά του. Μουρμούρισε να φύγει η πληγή του, να μην μολυνθεί. Φοβόταν. Παρ' όλα αυτά κατάφερε να την τυλίξει και να την προστατεύσει, ελπίζοντας πως την επόμενη μέρα θα είχε επουλωθεί.