Η Έλξη [TW au] ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

XI

____________________

"Γιατί έφυγες από το νοσοκομείο;" Ρώτησε ο Ντερεκ.

"Αισθανόμουν εντάξει έτσι έφυγα." του απάντησα.

"Τα εγκαύματα και οι πληγές σου;" ήρθε πιο κοντά της κάνοντας την κίνηση να σηκώσει την μπλούζα της να ελέγξει αλλά εκείνη τραβήχτηκε απότομα .

"Επουλώθηκαν." Ήταν η μισή αλήθεια. Κάποιες ήταν ακόμη ανοικτές απλά σταμάτησε η αιμορραγία.

"Γιατί τραβήχτηκες έτσι; Πονάς;" ρώτησε ανήσυχος.

"Ο-όχι." Τραύλισε. "Δεν ήταν κομψό." Στην πραγματικότητα, ήταν μια αντανακλαστική κίνηση. Την έκανε συνέχεια οσο ήταν... κλειδωμένη. Παρακαλούσε να γλυτώσει από εκείνα τα χέρια.

"Έλεν, έχεις ιδέα τι ήταν αυτό που μόλις είδαμε; Κατάλαβες τίποτα;" Οι τρεις τους, ξεκίνησαν να περπατούν στο δάσος μέχρι να βγουν στον τοπικό δρόμο.

"Όχι... Στιγμιαία που το είδα, δεν φαινόταν ανθρώπινο σε καμία περίπτωση. Καλύτερα να το συζητήσεις με τα παιδιά, να προλάβουμε το κακό πριν πάρει μεγαλύτερη έκταση." ο Σκοτ έδειξε σκεπτικός και εκείνη τη στιγμή είχανε φτάσει μέχρι το σπίτι του.

"Θα τηλεφωνήσω στον Στάιλς, μήπως έχει μάθει κάτι από τον μπαμπά του. Πρέπει ως αρχηγός της αγέλης μου να προστατεύσω τα μέλη." Άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του.

"Αυτό πρέπει να κάνεις." του χαμογέλασε ο Ντέρεκ κι εγώ συμφώνησα.

"Λοιπον θέλετε να μπείτε μέσα;" άνοιξε διάπλατα την πόρτα ο Σκοτ, σε μια προσπάθεια να προσκαλέσει το ζευγάρι μέσα. Ο Ντέρεκ αρνήθηκε.

"Όχι ευχαριστώ, μου έχει λείψει ο ύπνος σε κανονικό κρεβάτι." Γέλασαν κι οι δύο μέχρι που τώρα πια είχε μείνει ο Ντέρεκ να περπατά μαζί με την Ελεν στα μαύρα σκοτάδια. Δεν τους εμπόδιζε κάτι σ' αυρομ

"Πού θα πάς τώρα;" τη ρώτησε και σταμάτησαν να περπατάνε.

''Στης Λούσι για ύπνο. Που αλλού να πάω νυχτιάτικα;" Η πρόσκληση να την καλέσει σπίτι του, μύριζε ήδη.

"Δεν βαριέσαι να σε βομβαρδίζει από ερωτήσεις;" σήκωσε το ένα του φρύδι και η έκφραση του γινόταν όλο και πιο ξεκάθαρη όσον αφορά τι ήθελε.

"Γιατί, μήπως έχει να προτείνεις κάτι καλύτερο;" έχοντας αντιληφθεί το υπονοούμενο, η Έλεν κολλησε το σώμα της στο δικό του. Εκείνος κοίταξε τον ουρανό ανυπόμονος κι ένα μικρό γελάκι βγήκε από το στόμα της. "Χάνεις τον έλεγχο ε;" τον ρώτησε δήθεν ανίδεη και εκείνος έγνεψε χαμογελώντας. Έπιασε τα μάγουλα της και άρχισε να τη φιλάει, αργά και απαλά. Εκείνη, πέρασε τα χέρια της γύρω από την μέση του ώσπου αισθάνθηκε μια γάζα να προστατεύει μια νέα ακόμα πληγή του. Σταμάτησε να δέχεται το φιλί του και κοίταξε την μπλούζα που κάλυβε το τραύμα του.