Η Έλξη [TW au] ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

V

________________________________

Όλο το μεσημέρι, η Lucy κι η Ellen απολάμβαναν τη φροντίδα που τις παρείχε η αισθητικός. Ατέλειωτες συζητήσεις για θέματα περί πολιτικών, οικονομικών και δεν παραλήφθηκε το υπερφυσικό. Η Ellen άλλαξε γνώμη για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Lucy και τα κριτήριά της για να κάνει φίλη τη συγκεκριμένη κοπέλα άλλαξαν αφού είδε πως στην πραγματικότητα ήταν ευφυής και εύστροφη.

Η Ellen μη θέλοντας να είναι βάρος πια, έφυγε από το σπίτι και θα ερχόταν ξανά στο σπίτι της Lucy για το αποψινό πάρτι που διοργάνωνε. Θα είχε την ευκαιρία να φορέσει το νέο της φόρεμα και να νιώσει ξανά αυτοπεποίθηση. Είναι όμορφο να γίνονται τέτοιες αλλαγές.

Τις επόμενες ώρες, η Ellen ήθελε να περάσει χρόνο με τον εαυτό της. Πήρε το αυτοκίνητο της, και ξεκίνησε να οδηγεί χωρίς κάποιον συγκεκριμένο προορισμό.

Το απόγευμα εκείνο, κύλησε ομαλά. Τίποτα δεν απασχολούσε κανέναν έφηβο, πέρα από το βραδινό πάρτι. Εκτός απο τον Derek, που ξεσπούσε πάνω στον τοίχο του καμμένου του σπιτιού, η υπερφυσική του μορφή κυριαρχούσε στο σώμα και στη ψυχή του, προσπαθώντας να βγάλει τις πρόσφατες στιγμές του με την Ellen, από το μυαλό του. Είναι ακόμα ερωτευμένος μαζί της, αλλά δεν παραδέχεται αυτό που πραγματικά νιώθει, πιστεύει πως θα νιώσει νικημένος και αδύναμος. Όμως δεν ήξερε πως το αντίθετο ίσχυε για την κοπέλα: ήταν αδύναμη χωρίς εκείνον. Κι εκείνος ήταν, απλά άφηνε τον θυμό να τον κάνει δυνατό και αγέρωχο. Τα τελευταία χρόνια, επιβίωσε μόνος του, χωρίς να ανήκει σε κάποια αγέλη, να προσπαθεί να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και έπειτα χρειάστηκε να βοηθήσει τον Scott να χειρίζεται τις νέες του δυνάμεις.

[...]

Όταν νύχτωσε, η Ellen πήγε στο σπίτι της Lucy. Όλα ηταν έτοιμα. Ανέβηκε τις μαρμάρινες σκάλες και προχώρησε στο δωμάτιο της φίλης της, όπου μέσα ήταν η Sophie και η Chris, ντυμένες και προσεγμένες. Η καθεμιά με τον τρόπο της: η Chris όχι τόσο όσο η Sophie, κι η Sophie όχι τόσο όσο η Lucy. Η Ellen ξεχώριζε με τα καθημερινά της ρούχα.

"Τι περιμένεις; Δεν θα ντυθείς; Το μοντελάκι ακόμα σε περιμένει." Η Lucy οδήγησε την Ellen προς την ντουλάπα όπου το μαύρο φόρεμα της, την περίμενε.

"Ναι, πάω." Έγνεψε και πήγε μες στο δωμάτιο που μπορούσε να ντυθεί ανενόχλητη. Άκουγε
τα κορίτσια να μιλούν μεταξύ τους όσο  εκείνη αφαιρέθηκε στις σκέψεις της.

"Εγώ θα χορέψω με τον Stiles, εσείς κορίτσια;" είπε η Lucy όσο κοιτούσε το βαμμένο σε χακί χρώμα νύχι της. Ήταν ασορτί με το σατέν στενό φόρεμα που φορούσε. Ηταν πολύ όμορφη, φυσικά.