Η Έλξη [TW au] ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

XII

"Ένα σμπάρο δυο τρυγόνια! Με διευκολύνει η αγέλη σου." Είπε ο Δευκαλίωνας στον Σκοτ όσο το σαρδόνιο χαμόγελο του, θόλωνε τη λογική όλων. Ένιωθαν ότι θα ηττηθούν. Δεν έπρεπε όμως. Ο Ντέρεκ κι ο Σκοτ στάθηκαν μπροστά του, έτοιμοι να τον αποδυναμώσουν όμως εκείνος, φάνηκε πιο δυνατός και τα νύχια του γράπωσαν τα σώματα τους, καταλήγοντας με δύναμη στο έδαφος.

Η Σόφι, με το κοφτερό της ξίφος, έκανε μια γρήγορη περιστροφή και τα μάτια της άλλαξαν χρώμα. Η φλεγόμενη αλεπού την προστάτευε. Με αυτήν την στροφή λοιπόν, βρέθηκε κοντά στον κοινό εχθρό και τον κάρφωσε με το ξίφος.

Η Λούσι, εκτός από το να έχει το χάρισμα στο να ουρλιάζει όταν κάποιος επρόκειτο να πεθάνει, μπορεί να βγάλει ένα ακόμη πιο δυνατό ουρλιαχτό όταν πρόκειται για άμυνα. Αυτό ακούγεται μόνο σε ό,τι υπερφυσικό περπατάει στην γη. Δυστυχώς μπορούσε ν' αποπροσανατολίσει και τα μέλη της αγέλης της αλλά έπρεπε με κάποιο τρόπο να εξολοθρεφτεί ο ισχυρότερος Άλφα.

Η Κρις άφησε την υπερφυσική όψη να κυριαρχήσει και στάθηκε μπροστά από τα κορίτσια, να πολεμήσει μαζί με τον . Όλοι πλέον ήταν σε ετοιμότητα. Η Σόφι του επιτέθηκε με το σπαθί προσπαθώντας να καρφώσει στο στήθος του αρχίζοντας με μια βαθιά χαρακιά. Ο Δευκαλίωνας δεν φάνηκε να χάνει, αφού η πληγή θεραπεύτηκε σε δευτερόλεπτα.

Με άλμα από μακρυά, η Έλεν κι ο Ντέρεκ προσγειώνονται πάνω του και τον χτυπούσαν ώσπου να μην έχει αρκετή δύναμη να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Τον ακινητοποίησαν όσο εκείνος τους γράπωνε με τα κοφτερά νύχια του κι εκείνη την στιγμή, βάση σχεδίου, η Λούσι στάθηκε πίσω του βάζοντας ένα διαπεραστικό ουρλιαχτό που όλοι κλείσανε τα αφτιά τους εκτός από  το ζευγάρι που τον κρατούσε, διαφορετικά θα έβρισκε τρόπο να ξεφύγει και να χει το πάνω χέρι.

Ανίκανος λοιπόν ν' ανέχεται το ουρλιαχτό της μπάνσι, ο Ντέρεκ με την Ελεν έφυγαν από πάνω του και πήγαν στο σημείο που ήταν ο Σκοτ. Η Κρις έπρεπε να μείνει αντιμέτωπη μαζί του.

Ο Στάιλς, πήγε γενναία μπροστά στο ισχυρό τέρας αφού ήταν ζαλισμένο από την Μπάνσι και με όλη την ανθρώπινη δύναμη του, χτύπησε με το ρόπαλο το πρόσωπο του και εκεί ο Δευκαλίωνας έχασε τις αισθήσεις του.

Η Σόφι, με το φλεγόμενο σώμα της και τα φωτεινά πορτοκαλί μάτια της έκαιγε το σώμα του αλλά δεν τον επηρέαζε παρά ελάχιστα. "Δεν μπορεί να πεθάνει επιτέλους;"  Ρώτησε εκνευρισμένη η Σόφι.