Chapter 13

15 2 1
                                    

***ASH POV***
Haaays! Sa wakas nakarating din ako pero hanggang ngayon wala parin tawag o text ni isa si ate. Hindi rin naman siya sumasagot sa call and text ko. Haaaaays! Nakakastress. Napayuko nalang ako bahagya sa manibela ng kotse ko.

..tok...tok..tok...

"Hoy manang Ash! Labas na dyan" -oh si Kyo lang pala kumakatok ng window ng kotse ko. Kararating lang din niya san naman kaya siya nagpunta.Kaya binuksan ko naman agad yung kotse ko kaya nauntog siya haha nakasilip parin kasi eh
"Sh*t! Ano ba yan manang bat mo naman agad binuksan?" Reklamo niya habang hinahawakan yung nuo niyang nauntog
"Sabi mo labas nako kaya heto"
"Pilosopo. Oh manang anyare sayo bat ganyan mata mo? Umiyak ka?"- tanong niya saken kaya napaiwas ako ng tingin at nagsimula ng maglakad papunta sa loob ng bahay kaya sumunod lang din siya saken
"Napuling lang"- pagsisinungaling ko
"You can't fool me Ash. Wey what's wrong? Any problem?" sabay hila sa braso ko. Andito na din kami ngayon sa salas. Kaya napatingin si Cloe at Cai saamin.
"Hey! What's going on?"- tanong ni Cai kaya napatayo na din silang dalawa ni Cloe at lumapit samin. Ako naman inalis yung kamay ni Kyo sa pagkakahawak sa braso ko at nilampasan sila. Clueless parin ng mukha nila
"Ash what's going on? Wag kang umaalis pag kinakausap ka!!"- well! Si Cloe yan eh. Siya ang pinakabata samin pero iba yan magalit siya din ang pinakamatured magisip saming apat. Kaya heto napahinto nalang ako at bumagsak na mga luha ko.
"Hey! Stop crying Ash. I'm just kidding. May problema ba?"- Si Cloe yang nagsasalita. Ganyan yan madaling magalit madali ding maawa. Marupok yan pag dating sa mga umiiyak like Kyo.Inalalayan na nila ako papunta sa sofa at pinaupo dun.
"Bestfriend mo kami Ash makikinig kami"- Sabat naman ni Kyo. Oo bestfriend ko sila kaya kelangan ko sahihin sakanila.
"Mom is in the hospital. She's in ICU. Inatake siya ng highblood. Hanggang ngayon wala parin akong balita sakanya"- Kaya heto napahagulgol nako ng iyak. Niyakap naman ako ni Kyo at Cloe.
"Sssh tahan na bespren. Everything will be fine. Lakasan mo loob mo"- Kyo
"Manang Ash inom ka muna ng tubig"- Sabay abot ni Cai saken yung baso na may laman ng tubig at ininom to.
"Tinawagan muna ba si Ate Arnee? Nagtext naba siya o tumawag manlang?" tanong saken ni Cloe
"Oo tumawag na siya kanina saken para ibalitang nasa ICU si mom after that wala ng text o tawag manlang si Ate. Tinawagan at tinext ko na kaso walang reply" - Patuloy parin ako sa pagiyak. Hindi ko na alam gagawin ko.
"Kung umuwi nalang kaya tayo?"- Sabat ni Cai samin. Kaya napalingon kaming tatlo sakanya
"Oh bakit?" - nagtatakang tanong niya saamin. Nang biglang mag ring yung phone ko kaya dali dali ko itong kinuha sa bag ko at nakita ko sa screen yung name ni Ate Arnee

Calling Ate Arnee....

"Sige na bespren sagotin mo na. Magiging okay din ang lahat"- Kinabahan tuloy ako sa sinabi ni Kyo kaya sinagot ko na din yung call.

(Hello Ate kamusta si mom?)
(Okay na siya bunso,)- oh thank God! Okay na din si mom sa wakas. Thankyou po ng madami. Hindi ko maiwasang matuwa at matawa dahil sa itsyura ng tatlo kong bespren mukha silang ewan na naghihintay ng sagot.
(Pwede ko ba siya makausap kahit saglit lang?)
(Tulog na siya bunso eh bukas mo nalang siya kausapin. Si dad gusto ka makausap)- at narinig ko naman na binigay niya yung phone kay Dad
(Hello daaaad kamusta na po)- kaya heto napaiyak nanaman ako. Miss na miss ko na kasi talaga sila.
(Hello din anak ko okay lang ako wag kang magalala okay na ang mom mo)
(Dad hindi ko naman maiwasan ang pagalala eh magiingat kasi kayong lahat dyan)
(Oo anak ko magiingat kami. Kayo kamusta dyan? Magiingat din kayo dyan ha)
(Okay naman po kami dad. Opo nagiingat naman po kaming apat dito don't worry po)
(Osya bukas nalang ulit anak ko pagod si daddy.imissyou anak ko sana makauwi din kayo dito)
(Imissyoumore dad kayo ni mom lahat kayo dyan)
(Tawagan ka nalang ulit namin bukas para makausap mo ang mom mo)
(Sige dad goodbye po iloveyou)
(I love you too anak ko)- then he hang up the call. Haaaays! Nakakamiss na talaga sila buti nalang okay na si mom.

Im Sorry for Everthing...Where stories live. Discover now