Asla Vazgeçme

3

Aysel içindeki heyecanla önündeki sunum dosyasını inceliyordu. Heyecanın sebebini bu şirketteki ilk iş toplantısına yorsa da asıl nedeni yakın bir zamanda kızıyla görüşecek olmasıydı. Derin bir nefes alarak aklındaki bütün düşünceleri susturmaya çalıştı. Bu esnada Timur gergin bir şekilde dosyalarla uğraşan kadına bakarak onu rahatlatmak adına Aysel 'e laf atmıştı.

"Abarttıkları gibi canavar biri değilim. "

"Anlamadım ?"

"Bu kadar gerilmene gerek yok yani senin gibi üretken ve çalışkan insanları severim onlara sert davranmam." dediğinde Aysel adamın gözlerine bakıp samimi bir şekilde gülümsedi.

"Yok estağfurullah , zaten hakkınızda kötü bir şey düşünmemiştim. Gergin değil de sadece biraz heyecanlım." dedi . Timur'a gülümsemeye devam ederken tekrardan konuştu.

"Ekrem Beyle çalışacağıma  hala inanamıyorum . Bu benim en büyük hayalimdi her şeyi berbat etmekten ölesiye  korkuyorum "

"Sanmam bu zamana kadar ki bütün çalışmalarınıza baktım. Ve gerçekten bu işte en iyilerin arasına kolaylıkla girebilirsiniz." dediği sırada Murat abisini sinirlendirecek bir arsızlıkla araya girdi.

"Bu iltifatların kıymetini bilin Aysel Hanım abim kolay kolay bir insanı öven sözler söylemez. "

"Murat gevşeme istersen , kendi işinle uğraş " dedi Timur. Ardından delici bakışlarını kardeşinin üzerine diktiğinde genç adam abisinin sınırlı bakışlarına yarım ağız gülümseyerek karşılık verdi. Anlaşılan abisini sinir etmek oldukça hoşuna gidiyordu.

Aysel ikiliyi buruk bir tebessümle izlemişti. Onların bu halleri oldukça tanıdık geliyordu kendisine. Chang ve Gong da aynı Timur ve Murat gibiydi . Gong abisini sinir etmek için her türlü yola başvuruyordu  hatta bu konu da Murattan daha da kötüydü. Chang demişken sahi şuan ne yapıyordu? acaba o da kendisi gibi her gün ağlıyor muydu yoksa sadece içkinin etkisiyle mi ağlamıştı  . Onu düşünmediği tek bir anı yokken onsuz hayatına nasıl devam edecekti?. Tamam zor olacağını biliyordu ama Chang 'ın yokluğunun bu kadar koyacağını tahmin etmemişti  genç kadın. Sevdiği adamın  yokluğunda hep bir tarafı eksikti. Sanki birlikte bütünlerdi. Keşke hayat filmler kadar klişelerle dolu olsa ya da insanlar oradaki gibi mutlu olsalardı. Gerçek dünya neden bu kadar acımasızdı? Aysel düşünceleri arasından Murat'ın sesiyle sıyrılmıştı.

"Aysel Hanım , İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi'nden mezunsunuz değil mi?"

"Evet. "

"Vay canına oldukça şanslısınız  benim hayalimdi o üniversite ama nasip olmadı." dedi. Genç kadın tam ağzını açıp konuşacakken bu sefer araya kardeşini sinir etmek için Timur girdi.

"O zamanda böyle aylaklık yaptığın için o üniversiteye gidemedin. "

"Bakıyorum da laf sokmak için her fırsatı kolluyorsun sevgili abicim."

"Eee kimin abisiyim değil mi ?" diye sorduğunda ikili bakışlarıyla savaş verirken bu sefer araya Aysel  girmişti.

"Allah muhabbetinizi  arttırsın beyler maşallah  ne güzel anlaşıyorsunuz." dedi Bu esnada ikisi de bakışlarıyla savaşmaya devam ederken toplantı salonunun kapısı açılarak Ekrem bey ve diğer proje ekibi odaya giriş yaptığı sırada Murat ve Timur bakışlarını birbirlerinin üzerinden çekmelerine rağmen aralarında ki soğuk gerilim hala  devam ediyordu.  Aysel ekibi ve Ekrem Bey'in en büyük oğlunu fikir sahibi olmak için biraz incelemeye başladığı sırada Ekrem Bey de toplantının açılış konuşmasını yapmaya başlamıştı. Herkes pür dikkat büyük patronu dinliyordu. Adam toplantının açılış konuşmasında projenin en önemli kısımlarını anlatarak ekibe gerekli bilgi ve detayları verdikten sonra biraz Aysel hakkında konuşarak sözü genç kadına vermişti. Nefesini düzene soktuktan sonra konuşmaya başlayan kadın önce kendisi ekib arkadaşlarına tanıktan sonra kendinden emin bir şekilde projenin mimarisi hakkında bütün düşünce ve fikirlerini anlatmaya başladı . Herkes sessiz bir şekilde kadını dinliyordu. O anlattıkça ekibin diğer üyeleri ve Ekrem Bey'in oğulları Aysel'i büyük bir hayranlıkla dinliyor Ekrem Bey ise  içinden , verdiği kararın  bir kez daha ne kadar doğru olduğunu düşünüyordu.