Ik bleef rennen. Ik zag de bomen langs me op flitsen. Bijna. Ik was bijna bij het einde van het bos. Nog 5 meter. 4 meter. 3 meter. 2 meter .1 meter. En ik stond weer op een open straat. Ik rende door tot ik weer bij huizen was. Hijgend bleef ik staan. Ik keek in de richting van het bos. Ineens vroeg ik me af wat ik nou precies hoorde. Was het niet gewoon de wind? Ik schudde mijn hoofd en liep naar huis. Waar ik eerst nog zo tegen opzag, waarom wist ik eigenlijk niet.
"Wat heb jij gedaan?!" vroeg mijn moeder toen ik binnen kwam. Ik keek haar vragend aan. "je ziet er niet uit." Mijn blik ging van verbaasd naar beledigd. "Nee ik bedoel er zit een grote schram op je gezicht en je zit onder de modder." Zei mijn moeder die mijn blik dus begrepen had. "ik uh ben via het bos gelopen." Zei ik. Mijn moeder fronste. "maar dat is hartstikke om." "ja ik uh wou een frisse neus halen." Ik liep snel naar boven.
Ik stapte onder de douche. Er zat inderdaad een grote schram op mijn wang. De warmen waterstralen gleden over mijn gezicht. De ouders van Kate begonnen door mijn hoofd te malen. Kon ik maar wat doen.
Die nacht werd ik zwetend wakker. Ik keek op mijn telefoon. "Drie uur, top!" Ik voelde een stekende pijn in mijn hoofd. Ik stapte mijn bed. het was pikdonker, Ik kende het huis gelukkig goed maar desondanks struikelde ik nog over wat rondliggende gympen. Ik moest mijn moeder gelijk geven ze had me vanmiddag nog gevraagd of ik die dingen weg wou leggen. Ik liep naar de keuken en pakte een paracetamol.
"wat doe je?" met een ruk draaide ik me om. "oh hee mam, ik heb hoofdpijn." "kom ga anders nog even slapen." Zei mijn moeder lief. Ik liep achter mijn moeder aan naar boven. Ik ging in mijn bed liggen en staarde naar het plafond. Die geluiden in het bos zaten me toch niet lekker.
Ik werd voor de tweede keer wakker. Alleen deze keer was het elf uur. Ik voelde me nog beroerder dan vannacht. Mijn moeder had mijn tempratuur opgemeten, wel met een thermometer die in je oor gaat die ze gekocht heeft onder dwang van mij. "40 graden." Zei mijn moeder terwijl ze haar hand op mijn hoofd legde. Ik zuchtte.
"We blijven thuis." Zei mijn moeder. "Nee! Ga! Ik red me heus wel, kom op ga gewoon naar tante Dientje en oom Herman." Tante Dientje en oom Herman waren de opa en oma van mijn moeder. Mijn moeder is vroeg geboren dus ik ken hun ook nog. "weet je het zeker?" vroeg mijn moeder bezorgd. "jahaa kom ga nou gewoon." En ik probeerde mijn teleurstelling te verbergen. "maar we blijven daar niet eten, dus we zijn rond vijf uur thuis." Zei mijn moeder.
Ineens schoot me iets te binnnen. "mam blijf maar eten ik bel Zoë wel dan halen we... haalt zij friet ofzo." Zei ik "heb je een date?" vroeg mijn moeder. Ik zag dat ze me geamuseerd aan keek. Ik draaide mijn hoofd. "moest jij niet gaan?" vroeg ik snel. Mijn moeder lachte en gaf me een kus op mijn wang. "ik leg geld klaar op de kast beneden, oke?" "isgoed, doeg." "doei" ik belde Zoë, en ze stond met een half uur bij mijn bed.
"Kom we maken een bedje op de bank." Zei Zoë en ze pakte mijn dekbed. Ik pakte mijn kussen en schuifelde achter haar aan. Zoë legde mijn dekbed op de bank, ik ging er boven op liggen want ik had het zo warm. Zoë ging bij mijn hoofd zitten, en ik schoof iets omhoog zodat ik op haar schoot lag.
"Ik zag je gister nog." Zei Zoë ineens. "echt? Waar?" voorzichtig ging ik rechtop zitten. "ik zag je in het bos maar toen ik naar je toe liep rende je keihard weg." Met grote ogen keek ik Zoë aan. "je mond staat open." Grinnikte ze. Ik klapte mijn mond snel dicht. "had ik je laten schrikken?" zei ze geamuseerd. "ja een beetje wel." Zei ik sip. "aaah sorry." Zei Zoë met een niet overtuigend lachje. Ze gaf me een kus op mijn wang.
"wat wil je bij je friet?" ik haalde mijn schouders op. "uuh doe maar een kipcorn." En ik ging weer tegen haar aan liggen. "Oke dan haal ik dat dalijk." Ze aaide door mijn haren heen. Langzaam viel ik slaap. Toen ik wakker werd was Zoë weg, en vond ik een briefje op mijn voorhoofd geplakt. Kben bij de snackbar totzo x. Met dat ik het las hoorde ik de deur open gaan en kwam Zoë binnen. "room service." Zei Zoë met een grijns.
"waarom was jeeigenlijk in het bos?" vroeg ik tijdens het eten, ook al had ik niet heel veel honger. "oh ik wou alleen zijn.... Ikuh had ruzie met mijn moeder." Zei ze terwijl ze naar beneden keek. Ik paktehaar hand. "Het komt goed." Zei ik. Zoë keek me dankbaar aan.

JE LEEST
Gepest door liefde
JugendliteraturFleur verliest haar beste vriendin, Maaike, maar ook het meisje waar ze verliefd op is. Als dat bekend wordt op school wordt Fleur vreselijk gepest. Ondanks de steun van haar vriendinnen word het steeds zwaarder. Hoelang houdt Fleur dit vol?